Հայաստանում սկսվել է մեծ աշխարհաքաղաքական խաղ մեկ «դարպասի» վրա
ՔԱՂԱՔԱԿԱՆՈՒԹՅՈՒՆՌԴ ԱԳՆ պաշտոնական ներկայացուցիչ Մարիա Զախարովան ասել է, որ Մոսկվան ակնկալում է, որ Երևանը քայլեր կձեռնարկի Սյունիքի մարզի (Զանգեզուր) Կապանում գլխավոր հյուպատոսություն բացելու համար, և որ չի փոխվել Ռուսաստանի մտադրությունը այնտեղ դիվանագիտական լայնածավալ աշխատանքի արագ մեկնարկի համար, գրում է Svpressa.ru-ն։ Ավելի վաղ հաղորդվում էր, որ դա կարող է սկսվել 2024 թվականին։ Ռուսաստանի գլխավոր հյուպատոսության բացման համար նախատեսված խումբը Կապան էր ժամանել դեռ 2023 թվականի սեպտեմբերին, իսկ ՀՀ կառավարությունը համապատասխան համաձայնագիրը հաստատել էր 2022 թվականի նոյեմբերին։ Սակայն, դատելով Զախարովայի հայտարարությունից, Զանգեզուրում հյուպատոսության բացումը ձգձգվում է։ Երևանի իշխանությունները, որոնք ի սկզբանե համաձայնել էին դրան, փորձում են կանխել դա, թեև Կապանի քաղաքապետ Գևորգ Պարսյանը հայտարարել է, որ արդեն տարածքներ է հատկացրել դիվանագիտական ներկայացուցչության համար։
Միևնույն ժամանակ, ՌԴ դեսպան Սերգեյ Կոպիրկինը Sputnik Արմենիայի հետ զրույցում նշել է, որ 2022 թվականից Կապանում արդեն գործում է Իրանի գլխավոր հյուպատոսությունը, որի հետ հաստատվել են աշխատանքային կապեր, այդ թվում Մոսկվա-Երևան-Թեհրան եռանկյունում փոխգործակցության զարգացմամբ։ Սա առաջին հերթին։ Երկրորդ հերթին դեսպանը մատնանշել է, որ Հայաստանում Ռուսաստանը նաև Գյումրիում ունի մեկ գլխավոր հյուպատոսություն, իսկ մեր երկրում կան Հայաստանի հյուպատոսական ներկայացուցչություններ Սանկտ Պետերբուրգում և Դոնի Ռոստովում չհաշված երկու գրասենյակները Նովոսիբիրսկում և Վլադիկավկազում, ինչպես նաև վեց պատվավոր հյուպատոսները Վոլգոգրադում, Կալինինգրադում, Պերեսլավլ-Զալեսսկիում, Նիժնի Նովգորոդում, Տյումենում և Եկատերինբուրգում։
Այո, այդ քաղաքներում նկատելիորեն առկա է հայկական սփյուռք, մինչդեռ Սյունիքում Ռուսաստանի քաղաքացիներ գրեթե չկան։ Նման իրավիճակում է հայտնվել նաև Ֆրանսիան, որը նույնպես հայտարարել է Կապանում հյուպատոսություն բացելու իր ցանկության մասին, սակայն դա բացատրել է «Հայաստանի տարածքային ամբողջականությունը պահպանելու» ցանկությամբ։
Ի դեպ, նման մոտիվացիա կա նաև Իրանի գործողություններում։ Ճիշտ է, Թեհրանը Կապանում հյուպատոսության բացումը կապում էր Թավրիզում Հայաստանի գլխավոր հյուպատոսության բացման և այն փաստի հետ, որ Սյունիքի մարզը (Զանգեզուր) «Հյուսիս-Հարավ միջանցքի կարևորագույն հատվածներից մեկն է»։
Ուստի Հայաստանում ռուսական (և ոչ միայն) դիվանագիտական ներկայության ընդլայնման հետևում կա հստակ նպատակ՝ ներկա գտնվել Կապանում, որը գնալով դառնում է տարածաշրջանի զգայուն աշխարհաքաղաքական կենտրոնը։
Մյուս կողմից, ըստ ամենայնի, սպասվում է, այսպես կոչված, Զանգեզուրի միջանցքի բացումը, որը Հայաստանի տարածքով կապում է Ադրբեջանի արևմտյան հատվածը Նախիջևանի և Թուրքիայի հետ։ Պատահական չէ, որ Ադրբեջանը արագացրել է այդ երթուղու ենթակառուցվածքների կառուցման աշխատանքները։
Բայց խնդիրն այստեղ այն է, որ Հայաստանը ի վիճակի չէ ամբողջությամբ խաղարկել ուկրաինական հակամարտությամբ պայմանավորված աշխարհաքաղաքական ճգնաժամի խաղաքարտը Եվրասիայում տարանցման և լոգիստիկայի վերաֆորմատավորման գործընթացում։ Ինչ էլ որ ասենք, Անդրկովկասում մինչ այժմ այդ փոփոխությունների առանցքային շահառուն Ադրբեջանն է, որն ունի լուծումների լայն ընտրանի՝ Անդրկովկասից մինչև Կենտրոնական Ասիա և ընդհանուր առմամբ Կասպիական տարածաշրջան աշխարհագրական ընդգրկմամբ: Եվ պատահական չէ, որ այստեղ ինտրիգը հաջորդում է ինտրիգին։
Հիշեցնենք, որ 2020 թվականի նոյեմբերի 9-ի եռակողմ հայտարարության մեջ, որով ավարտվեց ղարաբաղյան երկրորդ պատերազմը, արձանագրվել էր Ռուսաստանի Դաշնության ԱԴԾ սահմանապահ զորքերի տեղակայումը տարածաշրջանային միջանցքների ապաշրջափակման գոտիներում։ Փաշինյանն ու իր թիմը, ունենալով Արևմուտքի լիակատար աջակցությունը, Մոսկվայի հետ այս գրավոր պայմանավորվածությունները չեն կատարում։ Բացի այդ, նրանք սկսել են մեղադրել Ռուսաստանին գրեթե Հայաստանի ինքնիշխանության դեմ ոտնձգության մեջ։ Բայց մի անսպասելի բան է տեղի ունեցել: ԱՄՆ պետքարտուղարի Եվրոպայի և Եվրասիայի հարցերով օգնական Ջեյմս Օ'Բրայենը, ով վերջերս էր այցելել տարածաշրջան, ԱՄՆ-ի համար կարևորել է Սյունիքով (Զանգեզուր) «Միջին միջանցքը», քանի որ դրա միջոցով հնարավոր է արտահանել բնական պաշարները Կենտրոնական Ասիայի երկրներից շրջանցելով Ռուսաստանը։ Նոր շրջանցիկ միջանցքը կմիանա Անդրկասպյան միջազգային տրանսպորտային երթուղուն (TITR) և կանցնի Ղազախստանով, Ադրբեջանով, Թուրքիայով և հետագայում դեպի Եվրոպա: Այստեղ, բնականաբար, լավագույն տարբերակ է դառնում նաև Զանգեզուրի միջանցքը։
Ուստի Զախարովայի հայտարարությունը ԱՄՆ-ի նկրտումների ֆոնին Կապանում ՌԴ գլխավոր հյուպատոսության բացման անհրաժեշտության մասին պատահական չեն։ Ավելին, հայկական կողմի ցանկություններին համապատասխան, ՌԴ կառավարության որոշումը նախատեսում էր գլխավոր հյուպատոսության բացումը պարզեցված սխեմայով, առանց նոտաների փոխանակման միջոցով համաձայնագրի ընդունված կնքման։ Այժմ Մոսկվան փորձում է խթանել խնդիրը:
Բացի այդ, Բաքուն և Երևանը դեռ հեռու են խաղաղության պայմանագրի ստորագրումից, այդ թվում Զանգեզուրի միջանցքի բացման հետ կապված խնդիրների պատճառով։ Եվ դա տեղի է ունենում ԵՄ-ի աշխարհաքաղաքական մարգինալացման ֆոնին, որը փորձում է միջնորդի դերում հանդես գալ կարգավորման գործընթացից Ռուսաստանին դուրս մղելուց հետո, մինչդեռ այդ միջանցքը ձեռնտու է նրան։ Իսկ Կապանում մեր դիվանագետների աշխատանքը պետք է նպաստի առևտրատնտեսական կապերի զարգացմանը ԵԱՏՄ ձևաչափով: Բացի այդ, Սյունիքի մարզը (Զանգեզուր) Հայաստանի և Եվրասիական միության միջև առևտրի «դարպաս» է Իրանի հետ։ Ի դեպ, թուրքական լրատվամիջոցները հայտնում են, որ Անկարան ևս կարող է հյուպատոսություն բացել Կապանում։ Այս ամենը նշանակում է, որ տարածաշրջանը պատրաստվում է որոշ կարևոր իրադարձությունների։
Նյութը հրապարակման պատրաստեց Կամո Խաչիկյանը