Ծանոթ ու միարժամանակ անհայտ…հեռուստախաղ «Ի՞նչ, որտե՞ղ, ե՞րբ»
ՄԻՋԱԶԳԱՅԻՆՆերկայումս հեռուստատեսությամբ հաղորդվում են հսկայական թվով խաղեր: Նրանցից ոմանք շատ դիտարժան և հաջողակ են, մյուսները հանգիստ ու աննկատելիորեն անհետանում են: Եվ նրանցից միայն մի քանիսին է հաջողվել երկար տարիներ նվաճել սեր և ժողովրդականություն: Դրանցից է հենց «Ի՞նչ. Որտե՞ղ. Ե՞րբ.» հեռուստախաղը, որն ավելի քան չորս տասնամյակ բոլորին պարգևում է ուրախություն և լավ տրամադրություն:
Ինտելեկտուալ խաղի հիմնադիրը եղել է հեռուստահաղորդավար Վլադիմիր Վորոշիլովը: Խաղի առաջին թողարկումը, որին մասնակցել են ընտանեկան երկու թիմեր, տեղի է ունեցել 1975 թվականի սեպտեմբերի 4-ին: Խաղն անց է կացվել 2 փուլով: Առաջին փուլը նկարահանվել է Իվանովների ընտանիքում, երկրորդը Կուզնեցովների ընտանիքում: Յուրաքանչյուր թիմ ստիպված է եղել պատասխանել 11 հարցի, ընդ որւոմ նրանք կարող էին տան գրադարանում պատասխաններ փնտրել, կամ զանգահարել ընկերներին և հարևաններին: Թիմերին ժամանակ է տրվել միանգամից բոլոր հարցերին պատասխանելու համար: Պատասխաններ փնտրելու համար մասնակիցները դուրս են վազել բնակարանից, զանգահարել իրենց ծանոթներին և շատ աղմկել: «Ի՞նչ. Որտե՞ղ. Ե՞րբ.» ընտանեկան վիկտորինան դուր չեկավ Վորոշիլովին: Հաղորդումն այդ ձևաչափով թողարկվել է միայն մեկ անգամ: 1976 թվականին ընտանեկան վիկտորինային փոխարինել է «Ի՞նչ. Որտե՞ղ. Ե՞րբ.» հեռուստատեսային երիտասարդական ակումբը: Խաղում ներգրավվել են վեց խաղացողներ, որոնք հետագայում կոչվել են «գիտակներ»: Խաղացողների խնդիրն է եղել մեկ րոպեի ընթացքում քննարկել և ճիշտ պատասխանել հեռուստադիտողների հարցերին: Խաղն անց է կացվել այնքան ժամանակ, քանի դեռ «գիտակների» կամ հեռուստադիտողների թիմերից մեկը չի վաստակել վեց միավոր: Առաջին մասնակիցները եղել են Մոսկվայի պետական համալսարանի ուսանողները: Միևնույն ժամանակ, ծրագրում հայտնվել է հոլը՝ («волчок») խաղի ապագա խորհրդանիշներից մեկը: Սկզբում այն մատնացույց է արել ոչ թե հարցը, այլ այն խաղացողին, որը պարտավոր էր պատասխանել հարցին: Իսկ հարցերը սկզբից հորինում էր ինքը՝ Վորոշիլովը: Երբ խաղը ձեռք է բերել ժողովրդականություն, հեռուստադիտողներն են սկսել հարցեր տալ: Խաղի առաջին հաղորդավարը, որը տեղի է ունեցել 1976 թվականի ապրիլին, եղել է Ալեքսանդր Մասլյակովը: Ճիշտ է, նա միայն մեկ խաղ է անց կացրել, իսկ 1977 թվականին նրան փոխարինել է կադրից դուրս գտնվող վարողի ձայնը: Դա եղել է Վորոշիլովը, որը գտնվում էր կուլիսների հետևում: Նույն թվականից էլ հոլը սկսել է նշել ոչ թե խաղացողին, այլ հարցը, և
յուրաքանչյուր հարց քննարկվել է 6 խաղացողներից բաղկացած թիմի կողմից մեկ րոպե: Լավագույն հարցը տված հեռուստադիտողը մրցանակ է ստացել: Իսկ խաղացողների մրցանակ-գրքերը գնացել են ակումբի ընդհանուր ֆոնդին: Գրքերի տեսքով նվերներ գիտակներին տրվել է մինչև 1991 թվականը, այնուհետև նրանք սկսել են որպես մրցանակ գումար ստանալ: Ինտելեկտուալ ակումբը վերածվել է «ինտելեկտուալ խաղատան», իսկ նրա ղեկավարը կրուպյեի: Հետո արդեն 2001 թվականից սկսած գիտակները գումարներ չեն ստացել, միայն հեռուստադիտողներին է թույլատրվել գումար աշխատել:
Որպես խաղի խարհրդանիշ կենդանի բուն հայտնվել է դահլիճում 1977 թվականին, և 1980 թվականից նրա պատկերով կրծքանշաններ են սկել շնորհել գիտակներին, առաջինը ստացել է Ա.Բյալկոն: «Հախճապակե բու» մրցանակը սահմանվել է 1984 թվականին, առաջինը այն շահել է Ն. Լատիպովը: «Ադամանդե բու» նոր մրցանակը հայտնվել է 2002 թվականին: Այս արծաթից և հաղճապակուց պատրաստված և յոթ տասնյակ ռուբիններով զարդարված մրցանակի քաշը եղել է 8 կգ: 1979 թվականին հայտնի հեռուստահաղորդավարի թեթև ձեռքով խաղացողներին սկսել են կոչվել գիտակներ: Եվ չնայած ավելի ուշ Վորոշիլովը ասել է, որ անունը ամբողջովին ճշգրիտ չէ, քանի որ գիտելիքին զուգահեռ կարևոր են տրամաբանությունն ու ինտուիցիան, այդ տերմինը արմատավորվել է: Նույն թվականի հունվարին եղել է նաև առաջին երաժշտական դադարը: Լեգենդար սև արկղը առաջին անգամ հայտնվել է 1983 թվականի դեկտեմբերին: 1986 թվականի հոկտեմբերի 24-ին խաղն առաջին անգամ ցուցադրվել է ուղիղ եթերով: Իսկ 1987- 1988 թվականներին առաջին անգամ անց են կացվել միջազգային խաղեր Խորհրդային Միության, Լեհաստանի, Ֆրանսիայի, Բուլղարիայի և ԱՄՆ-ի խաղացողների մասնակցությամբ: Այս խաղի հեռուստատեսային տարբերակները թողարկվել են տարբեր երկրներում: Ներկայումս չնայած իր պատկառելի «տարիքին» «Ի՞նչ. Որտե՞ղ. Ե՞րբ.» հեռուստախաղը դեռ փորձում է «գիտակների» միտքը աշխարհի տարբեր քաղաքներում և երկրներում: Հայաստանում «Ի՞նչ, Որտե՞ղ, Ե՞րբ» ինտելեկտուալ շարժումը սկսել է 80-ականների կեսերին իրարից անկախ, միանգամից երեք քաղաքաներում՝ Երևանում, Գյումրիում և Վանաձորում։
Նյութը հրապարակման պատրաստեց Կամո Խաչիկյանը