Русский
ՔԱՂԱՔԱԿԱՆՈՒԹՅՈՒՆ ՀԱՍԱՐԱԿՈՒԹՅՈՒՆ ՄՇԱԿՈՒՅԹ ՍՊՈՐՏ ՄԱՄՈՒԼԻ ՏԵՍՈՒԹՅՈՒՆ ՏՆՏԵՍՈՒԹՅՈՒՆ ՖՈՏՈ ՎԻԴԵՈ ՎԵՐԼՈՒԾՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐ ՊԱՏՄՈՒԹՅԱՆ ԱՅՍ ՕՐԸ ՄԻՋԱԶԳԱՅԻՆ ԱՄԵՆԱԸՆԹԵՐՑՎԱԾ ԻՐԱՎՈՒՆՔ


Սոչիի հանդիպումը թուլացրել է լարվածությունը

ՀԱՍԱՐԱԿՈՒԹՅՈՒՆ

etpress.ru-ն գրում է, որ նոյեմբերի 26-ին Սոչիում Ռուսաստանի, Հայաստանի և Ադրբեջանի ղեկավարների բանակցությունները տեղի ունեցան հայ-ադրբեջանական սահմանին իրավիճակի կտրուկ սրումից հետո, երբ Բաքուն ներխուժել էր Հայաստանի ինքնիշխան տարածք։ Միայն Ռուսաստանի ղեկավարության լուրջ միջնորդական ջանքերից հետո են բախումները դադարել։ Սահմանային հակամարտությունը կարգավորելուց հետո Մոսկվան բանակցությունների սեղանի շուրջ է վերադարձրել Հայաստանի և Ադրբեջանի առաջնորդներին... գոնե որոշ ժամանակով:

Երեք ժամ տևած բանակցությունների արդյունքը նոր համատեղ հայտարարություն է, որը ստորագրել են Ռուսաստանի, Հայաստանի և Ադրբեջանի ղեկավարները։ Դրանում, մասնավորապես, արձանագրվել են այն առաջնահերթ հարցերի շուրջ ձեռք բերված պայմանավորվածությունները, որոնց վերաբերյալ, ըստ ամենայնի, կողմերը եկել են նախնական որոշումների։ Նախ, դա պետական ​​սահմանի սահմանազատման հայ-ադրբեջանական երկկողմ հանձնաժողովի ստեղծումն է Ռուսաստանի խորհրդատվական աջակցությամբ։ Ավելին, Վլադիմիր Պուտինն ասել է, որ այդ գործընթացի մեխանիզմները կստեղծվեն մինչև տարեվերջ։ Երկրորդը  կոնկրետ քայլերն են տարածաշրջանում տրանսպորտային հաղորդակցությունների ապաշրջափակման համար։ Այդ հարցն արդեն փոխվարչապետների ձևաչափով եռակողմ հանձնաժողովի իրավասության տակ է։ Հայաստանի վարչապետը հայտարարել է, որ հանդիպումն անցել է դրական մթնոլորտում, կողմերը քննարկել են նախկինում ուրվագծված բոլոր հարցերը. «Մենք հստակեցրել ենք մեր դիրքորոշումները, և պարզվել է, որ որոշ հարցերում մենք որևէ հակասություն չունենք, ինչպես թվում էր այս հանդիպումից առաջ»։ Փաշինյանը նաև հայտնել է Հայաստանի պատրաստակամությունը «մեր երկրի և մեր տարածաշրջանի համար բացելու խաղաղ զարգացման դարաշրջան»։ Դատելով Իլհամ Ալիեւի հայտարարություններից նա նույնպես գոհ է Սոչիի հանդիպման արդյունքներից։

Բնականաբար, միմյանց դեմ պատերազմող երկրների ղեկավարների նման հայտարարությունները չեն նշանակում, որ Սև ծովի ափին կայացած հանդիպումը լուրջ բեկում է առաջացրել հայ-ադրբեջանական հարաբերությունների կարգավորման հարցում։ Խորը բաժանումները պահպանվում են. ըստ ամենայնի, եկել է ժամանակը, երբ աշխարհաքաղաքական իրավիճակի կամ օբյեկտիվ իրողությունների պատճառով Երևանն ու Բաքուն պետք է կոնկրետ քայլեր ձեռնարկեն տարածաշրջանում իրավիճակը կայունացնելու համար։ Այլ հարց է, թե որքանո՞վ է իրական դրանց իրականացումը և ի՞նչ ժամկետներում։ Ակնհայտ է, որ իրավիճակի զարգացման նման սցենարով առաջին հերթին շահագրգռված է Ռուսաստանը։ Հայաստանի և Ադրբեջանի հարաբերություններում հետագա անորոշությունը հղի է անկանխատեսելի հետևանքներով Անդրկովկասում։ Այս տարածաշրջանը, անցյալ տարվա Լեռնային Ղարաբաղում 44-օրյա պատերազմից հետո, աստիճանաբար դառնում է համաշխարհային խաղացողների գրավչության կենտրոնը։ Սիրիայի օրինակը ցույց է տալիս, որ որքան շատ երկրներ են ձգտում խորացնել իրենց ազդեցությունը կոնկրետ տարածաշրջանում, այնքան մեծ է ապակայունացման հավանականությունը։ Անդրկովկասը այսօր գտնվում է Ռուսաստանի, Թուրքիայի, Իրանի, ավելի քիչ՝ ԱՄՆ-ի և Եվրամիության աշխարհաքաղաքական շահերի գոտում։ Այստեղ աճում է Իսրայելի, Մեծ Բրիտանիայի, Չինաստանի, Հնդկաստանի և Պակիստանի ակտիվությունը։

Այս իրավիճակում Մոսկվան, անկասկած, ջանքեր է գործադրում առավելագույնը վերականգնելու ԽՍՀՄ փլուզման պատճառով կորցրած տարածաշրջանի նկատմամբ վերահսկողությունը։ Եվ, համենայնդեպս, վճռորոշ, եթե ոչ առաջատար դեր խաղալ, ինչպես նաև խաղաղեցնել, առաջին հերթին, տարածաշրջանային մյուս պետությունների՝ Թուրքիայի և Իրանի հավակնությունները։

Այդուհանդերձ, եթե Մոսկվային չհաջողվի «կարգավորել» իրավիճակը հայ-ադրբեջանական հարաբերություններում, նա ստիպված կլինի զիջել իր դիրքերը Անդրկովկասում, ինչը, իր հերթին, անխուսափելի խնդիրների կհանգեցնի նրա համար թե՛ մնացած Կովկասում, թե՛ այլ երկրներում և մերձավոր Մերձավոր Արևելքում։ Հենց այս հանգամանքով կարելի է բացատրել Ռուսաստանի ներկայիս քայլերը, որը շարունակում է մնալ Երևան-Բաքու երկխոսությունը զարգացնելու կոնկրետ գործողություններ ձեռնարկող միջնորդ։ Ինչպես երևում է, Մոսկվային ընդհանուր առմամբ մինչ այժմ հաջողվել է իրավիճակը վերահսկողության տակ պահել։ Հարցը միայն այն է, թե արդյո՞ք դա պայմանավորված է նրանով, որ մյուս խաղացողները, մասնավորապես Թուրքիան, որոշակի պայմանավորվածությունների ուժով, այսօր հակված են դրան շատ չմիջամտելու, թե՞ դա տարածաշրջանի ներկայիս վերաֆորմատավորման տրամաբանությանը մաս է կազմում։

etpress.ru-ն գրում է, որ նոյեմբերի 26-ին Սոչիում Ռուսաստանի, Հայաստանի և Ադրբեջանի ղեկավարների բանակցությունները տեղի ունեցան հայ-ադրբեջանական սահմանին իրավիճակի կտրուկ սրումից հետո, երբ Բաքուն ներխուժել էր Հայաստանի ինքնիշխան տարածք։ Միայն Ռուսաստանի ղեկավարության լուրջ միջնորդական ջանքերից հետո են բախումները դադարել։ Սահմանային հակամարտությունը կարգավորելուց հետո Մոսկվան բանակցությունների սեղանի շուրջ է վերադարձրել Հայաստանի և Ադրբեջանի առաջնորդներին... գոնե որոշ ժամանակով:

Երեք ժամ տևած բանակցությունների արդյունքը նոր համատեղ հայտարարություն է, որը ստորագրել են Ռուսաստանի, Հայաստանի և Ադրբեջանի ղեկավարները։ Դրանում, մասնավորապես, արձանագրվել են այն առաջնահերթ հարցերի շուրջ ձեռք բերված պայմանավորվածությունները, որոնց վերաբերյալ, ըստ ամենայնի, կողմերը եկել են նախնական որոշումների։ Նախ, դա պետական ​​սահմանի սահմանազատման հայ-ադրբեջանական երկկողմ հանձնաժողովի ստեղծումն է Ռուսաստանի խորհրդատվական աջակցությամբ։ Ավելին, Վլադիմիր Պուտինն ասել է, որ այդ գործընթացի մեխանիզմները կստեղծվեն մինչև տարեվերջ։ Երկրորդը  կոնկրետ քայլերն են տարածաշրջանում տրանսպորտային հաղորդակցությունների ապաշրջափակման համար։ Այդ հարցն արդեն փոխվարչապետների ձևաչափով եռակողմ հանձնաժողովի իրավասության տակ է։ Հայաստանի վարչապետը հայտարարել է, որ հանդիպումն անցել է դրական մթնոլորտում, կողմերը քննարկել են նախկինում ուրվագծված բոլոր հարցերը. «Մենք հստակեցրել ենք մեր դիրքորոշումները, և պարզվել է, որ որոշ հարցերում մենք որևէ հակասություն չունենք, ինչպես թվում էր այս հանդիպումից առաջ»։ Փաշինյանը նաև հայտնել է Հայաստանի պատրաստակամությունը «մեր երկրի և մեր տարածաշրջանի համար բացելու խաղաղ զարգացման դարաշրջան»։ Դատելով Իլհամ Ալիեւի հայտարարություններից նա նույնպես գոհ է Սոչիի հանդիպման արդյունքներից։

Բնականաբար, միմյանց դեմ պատերազմող երկրների ղեկավարների նման հայտարարությունները չեն նշանակում, որ Սև ծովի ափին կայացած հանդիպումը լուրջ բեկում է առաջացրել հայ-ադրբեջանական հարաբերությունների կարգավորման հարցում։ Խորը բաժանումները պահպանվում են. ըստ ամենայնի, եկել է ժամանակը, երբ աշխարհաքաղաքական իրավիճակի կամ օբյեկտիվ իրողությունների պատճառով Երևանն ու Բաքուն պետք է կոնկրետ քայլեր ձեռնարկեն տարածաշրջանում իրավիճակը կայունացնելու համար։ Այլ հարց է, թե որքանո՞վ է իրական դրանց իրականացումը և ի՞նչ ժամկետներում։ Ակնհայտ է, որ իրավիճակի զարգացման նման սցենարով առաջին հերթին շահագրգռված է Ռուսաստանը։ Հայաստանի և Ադրբեջանի հարաբերություններում հետագա անորոշությունը հղի է անկանխատեսելի հետևանքներով Անդրկովկասում։ Այս տարածաշրջանը, անցյալ տարվա Լեռնային Ղարաբաղում 44-օրյա պատերազմից հետո, աստիճանաբար դառնում է համաշխարհային խաղացողների գրավչության կենտրոնը։ Սիրիայի օրինակը ցույց է տալիս, որ որքան շատ երկրներ են ձգտում խորացնել իրենց ազդեցությունը կոնկրետ տարածաշրջանում, այնքան մեծ է ապակայունացման հավանականությունը։ Անդրկովկասը այսօր գտնվում է Ռուսաստանի, Թուրքիայի, Իրանի, ավելի քիչ՝ ԱՄՆ-ի և Եվրամիության աշխարհաքաղաքական շահերի գոտում։ Այստեղ աճում է Իսրայելի, Մեծ Բրիտանիայի, Չինաստանի, Հնդկաստանի և Պակիստանի ակտիվությունը։

Այս իրավիճակում Մոսկվան, անկասկած, ջանքեր է գործադրում առավելագույնը վերականգնելու ԽՍՀՄ փլուզման պատճառով կորցրած տարածաշրջանի նկատմամբ վերահսկողությունը։ Եվ, համենայնդեպս, վճռորոշ, եթե ոչ առաջատար դեր խաղալ, ինչպես նաև խաղաղեցնել, առաջին հերթին, տարածաշրջանային մյուս պետությունների՝ Թուրքիայի և Իրանի հավակնությունները։

Այդուհանդերձ, եթե Մոսկվային չհաջողվի «կարգավորել» իրավիճակը հայ-ադրբեջանական հարաբերություններում, նա ստիպված կլինի զիջել իր դիրքերը Անդրկովկասում, ինչը, իր հերթին, անխուսափելի խնդիրների կհանգեցնի նրա համար թե՛ մնացած Կովկասում, թե՛ այլ երկրներում և մերձավոր Մերձավոր Արևելքում։ Հենց այս հանգամանքով կարելի է բացատրել Ռուսաստանի ներկայիս քայլերը, որը շարունակում է մնալ Երևան-Բաքու երկխոսությունը զարգացնելու կոնկրետ գործողություններ ձեռնարկող միջնորդ։ Ինչպես երևում է, Մոսկվային ընդհանուր առմամբ մինչ այժմ հաջողվել է իրավիճակը վերահսկողության տակ պահել։ Հարցը միայն այն է, թե արդյո՞ք դա պայմանավորված է նրանով, որ մյուս խաղացողները, մասնավորապես Թուրքիան, որոշակի պայմանավորվածությունների ուժով, այսօր հակված են դրան շատ չմիջամտելու, թե՞ դա տարածաշրջանի ներկայիս վերաֆորմատավորման տրամաբանությանը մաս է կազմում։

etpress.ru-ն գրում է, որ նոյեմբերի 26-ին Սոչիում Ռուսաստանի, Հայաստանի և Ադրբեջանի ղեկավարների բանակցությունները տեղի ունեցան հայ-ադրբեջանական սահմանին իրավիճակի կտրուկ սրումից հետո, երբ Բաքուն ներխուժել էր Հայաստանի ինքնիշխան տարածք։ Միայն Ռուսաստանի ղեկավարության լուրջ միջնորդական ջանքերից հետո են բախումները դադարել։ Սահմանային հակամարտությունը կարգավորելուց հետո Մոսկվան բանակցությունների սեղանի շուրջ է վերադարձրել Հայաստանի և Ադրբեջանի առաջնորդներին... գոնե որոշ ժամանակով:

Երեք ժամ տևած բանակցությունների արդյունքը նոր համատեղ հայտարարություն է, որը ստորագրել են Ռուսաստանի, Հայաստանի և Ադրբեջանի ղեկավարները։ Դրանում, մասնավորապես, արձանագրվել են այն առաջնահերթ հարցերի շուրջ ձեռք բերված պայմանավորվածությունները, որոնց վերաբերյալ, ըստ ամենայնի, կողմերը եկել են նախնական որոշումների։ Նախ, դա պետական ​​սահմանի սահմանազատման հայ-ադրբեջանական երկկողմ հանձնաժողովի ստեղծումն է Ռուսաստանի խորհրդատվական աջակցությամբ։ Ավելին, Վլադիմիր Պուտինն ասել է, որ այդ գործընթացի մեխանիզմները կստեղծվեն մինչև տարեվերջ։ Երկրորդը  կոնկրետ քայլերն են տարածաշրջանում տրանսպորտային հաղորդակցությունների ապաշրջափակման համար։ Այդ հարցն արդեն փոխվարչապետների ձևաչափով եռակողմ հանձնաժողովի իրավասության տակ է։ Հայաստանի վարչապետը հայտարարել է, որ հանդիպումն անցել է դրական մթնոլորտում, կողմերը քննարկել են նախկինում ուրվագծված բոլոր հարցերը. «Մենք հստակեցրել ենք մեր դիրքորոշումները, և պարզվել է, որ որոշ հարցերում մենք որևէ հակասություն չունենք, ինչպես թվում էր այս հանդիպումից առաջ»։ Փաշինյանը նաև հայտնել է Հայաստանի պատրաստակամությունը «մեր երկրի և մեր տարածաշրջանի համար բացելու խաղաղ զարգացման դարաշրջան»։ Դատելով Իլհամ Ալիեւի հայտարարություններից նա նույնպես գոհ է Սոչիի հանդիպման արդյունքներից։

Բնականաբար, միմյանց դեմ պատերազմող երկրների ղեկավարների նման հայտարարությունները չեն նշանակում, որ Սև ծովի ափին կայացած հանդիպումը լուրջ բեկում է առաջացրել հայ-ադրբեջանական հարաբերությունների կարգավորման հարցում։ Խորը բաժանումները պահպանվում են. ըստ ամենայնի, եկել է ժամանակը, երբ աշխարհաքաղաքական իրավիճակի կամ օբյեկտիվ իրողությունների պատճառով Երևանն ու Բաքուն պետք է կոնկրետ քայլեր ձեռնարկեն տարածաշրջանում իրավիճակը կայունացնելու համար։ Այլ հարց է, թե որքանո՞վ է իրական դրանց իրականացումը և ի՞նչ ժամկետներում։ Ակնհայտ է, որ իրավիճակի զարգացման նման սցենարով առաջին հերթին շահագրգռված է Ռուսաստանը։ Հայաստանի և Ադրբեջանի հարաբերություններում հետագա անորոշությունը հղի է անկանխատեսելի հետևանքներով Անդրկովկասում։ Այս տարածաշրջանը, անցյալ տարվա Լեռնային Ղարաբաղում 44-օրյա պատերազմից հետո, աստիճանաբար դառնում է համաշխարհային խաղացողների գրավչության կենտրոնը։ Սիրիայի օրինակը ցույց է տալիս, որ որքան շատ երկրներ են ձգտում խորացնել իրենց ազդեցությունը կոնկրետ տարածաշրջանում, այնքան մեծ է ապակայունացման հավանականությունը։ Անդրկովկասը այսօր գտնվում է Ռուսաստանի, Թուրքիայի, Իրանի, ավելի քիչ՝ ԱՄՆ-ի և Եվրամիության աշխարհաքաղաքական շահերի գոտում։ Այստեղ աճում է Իսրայելի, Մեծ Բրիտանիայի, Չինաստանի, Հնդկաստանի և Պակիստանի ակտիվությունը։

Այս իրավիճակում Մոսկվան, անկասկած, ջանքեր է գործադրում առավելագույնը վերականգնելու ԽՍՀՄ փլուզման պատճառով կորցրած տարածաշրջանի նկատմամբ վերահսկողությունը։ Եվ, համենայնդեպս, վճռորոշ, եթե ոչ առաջատար դեր խաղալ, ինչպես նաև խաղաղեցնել, առաջին հերթին, տարածաշրջանային մյուս պետությունների՝ Թուրքիայի և Իրանի հավակնությունները։

Այդուհանդերձ, եթե Մոսկվային չհաջողվի «կարգավորել» իրավիճակը հայ-ադրբեջանական հարաբերություններում, նա ստիպված կլինի զիջել իր դիրքերը Անդրկովկասում, ինչը, իր հերթին, անխուսափելի խնդիրների կհանգեցնի նրա համար թե՛ մնացած Կովկասում, թե՛ այլ երկրներում և մերձավոր Մերձավոր Արևելքում։ Հենց այս հանգամանքով կարելի է բացատրել Ռուսաստանի ներկայիս քայլերը, որը շարունակում է մնալ Երևան-Բաքու երկխոսությունը զարգացնելու կոնկրետ գործողություններ ձեռնարկող միջնորդ։ Ինչպես երևում է, Մոսկվային ընդհանուր առմամբ մինչ այժմ հաջողվել է իրավիճակը վերահսկողության տակ պահել։ Հարցը միայն այն է, թե արդյո՞ք դա պայմանավորված է նրանով, որ մյուս խաղացողները, մասնավորապես Թուրքիան, որոշակի պայմանավորվածությունների ուժով, այսօր հակված են դրան շատ չմիջամտելու, թե՞ դա տարածաշրջանի ներկայիս վերաֆորմատավորման տրամաբանությանը մաս է կազմում։

Նյութը հրապարակման պատրաստեց Կամո Խաչիկյանը

www.1or.am 

Historical Dates ՊԱՏՄՈՒԹՅԱՆ ԱՅՍ ՕՐԸ
Целью Пашиняна являются власти АрцахаАлиеву нужна новая война: обращение российской прессыФото монастыря Агарцин – в числе лучших на Международном этапе Wiki Loves Monuments 2023 Армения запретила трансляцию передач «Вечер с Владимиром Соловьевым» и «Воскресный вечер с Владимиром Соловьевым» В Южно-Сахалинске под управлением дирижера Тиграна Ахназаряна пройдет концерт памяти жертв трагедии в «Крокус Сити» Артур Балян занял второе место на чемпионате по шахматам в Волхове НИКОЛ ПАШИНЯН «РАСФОРМИРОВЫВАЕТ» САМВЕЛА ШАХРАМАНЯНА Разворот от России и Пашинян под охраной «красных» и «чёрных» беретов — интервьюОчевидно, что после 5 апреля в Армении будет создана новая политическая реальность։ Аршак КарапетянПашинян отправляет группы в Тавушскую областьШаг назад от подачи заявки на вступление в ЕС?В отношении машин, ввезенных в РФ из стран ЕАЭС с 1 апреля действуют новые правила расчета утильсбора Некоторые круги депортированных из Карабаха совершают шаги, создающие угрозу для нацбезопасности РА — Пашинян Шахраманян: как власти РА могут считать страну безопасной, когда некоторые ее территории оккупированы Баку? СКОЛЬКИМ ЕЩE СТОРОННИКАМ ПАШИНЯНА И ЧЛЕНАМ ЕГО КОМАНДЫ ЗАПРЕТИЛИ ВЪЕЗД В РОССИЮ? ААЦ отмечает Великий Четверг Следующая цель администрации — российская военная базаАртем Саркисян завоевал бронзу 3-го этапа российской серии «Гран-при» по фехтованию на шпагах Кого обвиняет Андраник Кочарян?Когда российская военная база будет выведена, Армения никому не будет интересна: Аршак КарапетянДля эффективной борьбы с действующими властями необходима консолидация широких слоев общества։ Аршак КарапетянПри теракте в «Крокусе» погибла член параолимпийской сборной РФСаносян: В районе Тавуша есть земли, которые, согласно этим картам, должны быть нам возвращеныРеспублика Армения не присоединилась к заявлению Парламентской Ассамблеи ОДКБ, осуждающему теракт в «Крокус Сити Холле»Сборная Азербайджана отказалась приехать в ЕреванОбсуждены возможности разблокировки региональных коммуникацийПредседатель НС: У меня большие сомнения, что если Турция нападет на Армению, российские миротворцы нас защитятПашинян все еще задумывается о новой КонституцииИз Москвы предупредили о последствияхСострадание и осознание личной ответственности к Родине и судьбе нашей страны создают основу для создания партии։ Аршак КарапетянОбщественные организации и фонды Армении обнародовали доклад о нарушениях АзербайджанаСША поддерживают территориальную целостность всех стран Южного КавказаЖурналист Рокетт: Саркози и Меркель называли безумием прием Украины в НАТОВ ночь с 26 на 27 марта в Араратской долине в Армении столбики термометров опустятся до -1℃Армяне в России посылают на родину миллиарды долларов в год, заявил ПесковИран и ЕС подчеркнули важность продолжения переговоров по отмене санкцийСуд в Москве заочно арестовал главу СБУ по обвинению в терроризмеОпросами хотят создать антироссийский фонЗависимость от ЕАЭС растет: слово и дело администрации отличаютсяВласти Армении стимулирует эмиграциюАзербайджан, попавшись на военных поставках Украине, ставит себя в число ответственных за теракт в Крокусе — Василий Колташов Концерт «Моцарт, Комитас» пройдет в галерее «Нико» в Москве в исполнении пианистки Зары Амбарцумян Надеемся, в Ереване возобладает политическая воля на продолжение развития наших отношений — Песков В будущем хочу драться за титул BMF — Арман Царукян «Просто платить налоги недостаточно»: основными составляющими деятельности ЗММК являются экологический, социальный и управленческий подходы: «Паст»Никаких земель не сдаем - глава Генштаба ВС АрменииУ него была настоящая Армения, и он отдал врагу 30 процентов ее территории - Ишхан СагателянФранцузские парламентарии побывали в НС АрменииЕС заявил об отсутствии доказательств связи Украины с терактом в ПодмосковьеАлен Симонян и Муса Хадид обсудили события в секторе Газаы
Самое популярное