ՔԱՂԱՔԱԿԱՆՈՒԹՅՈՒՆ ՀԱՍԱՐԱԿՈՒԹՅՈՒՆ ՄՇԱԿՈՒՅԹ ՍՊՈՐՏ ՄԱՄՈՒԼԻ ՏԵՍՈՒԹՅՈՒՆ ՏՆՏԵՍՈՒԹՅՈՒՆ ՖՈՏՈ ՎԻԴԵՈ ՎԵՐԼՈՒԾՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐ ՊԱՏՄՈՒԹՅԱՆ ԱՅՍ ՕՐԸ ՄԻՋԱԶԳԱՅԻՆ ԱՄԵՆԱԸՆԹԵՐՑՎԱԾ ԻՐԱՎՈՒՆՔ


Հայաստան․ պասսիվության գինը նոր պատերազմն է

ՔԱՂԱՔԱԿԱՆՈՒԹՅՈՒՆ

sevastopol.su-ն գրում է, որ Բաքվում «ամբողջական սուտ» են անվանել Հայաստանի վարչապետի պաշտոնակատար Նիկոլ Փաշինյանի հայտարարությունը, որ Ադրբեջանը տարածքային պահանջներ է ներկայացնում հարևան երկրներին, խանգարում է Հայաստանի հետ սահմանազատման գործընթացին և լարվածություն է ստեղծում երկու երկրների սահմանին: «Մենք ցանկանում ենք տեղեկացնել Փաշինյանին, որ Ադրբեջանը դեռ տարածքային պահանջներ  չի ներկայացրել որևէ երկրի նկատմամբ: Ադրբեջանը հարգում է միջազգայնորեն ճանաչված սահմաններում գտնվող երկրների տարածքային ամբողջականությունը և պահանջում է նմանատիպ մոտեցում ցուցաբերել Ադրբեջանի նկատմամբ», - հաղորդել են Բաքվից:

Ավելի վաղ Փաշինյանը հայտարարել էր, որ Ադրբեջանը մտադիր է նոր ռազմական բախումներ սանձազերծել Արցախում (Լեռնային Ղարաբաղի հայկական անվանումը) և Հայաստանի հետ սահմանին: Միևնույն ժամանակ, Հայաստանի սահմանամերձ շրջաններում կրկին նկատվում են ռազմական սրացման նշաններ:

Դժվար չէ կռահել, թե ով է ստում այս իրավիճակում: Եվ դա Ադրբեջանը չէ (չնայած նրա նկատմամբ ծայրաստիճան ոչ դրական վերաբերմունքին): Դա Ադրբեջանին ձեռնտու չէ: Նրա համար իրավիճակը միանգամայն լավ է: Նա արդեն ստացել է այն ամենը, ինչ կարող էր ստանալ այս փուլում, և այժմ նրան պետք է հենակետեր ձեռք բերել նոր շահած սահմաններին: Նրան պարզապես պատերազմ պետք չէ: Համենայն դեպս առայժմ:

Բնականաբար, այդ թեման փակված չէ ո՛չ նրա, և ո՛չ էլ Թուրքիայի համար, որը կանգնած է Ադրբեջանի ոչ այնքան լայն  թիկունքին։ Եվ այդ թեման չի փակվի, քանի դեռ «հայկական հարցի վերջնական լուծում» չի եղել: Միանգամայն պարզ է թե ինչպես կարող է վերջանականապես լուծվել հայկական հարցը: Բայց դա հիմա չի լինի:

Այլ հարց է պարոն Փաշինյանը, որը  չնայած ընտրություններում հաղթելուն, շարունակում է մնալ ծայրաստիճան անորոշ վիճակում: Նա հիանալի հասկանում է, որ զանգվածների տրամադրությունը ցանկացած պահի կարող է փոխվել, և իրեն անհրաժեշտ է ինչ որ կերպ ուժեղացնել իր ռեժիմը: Իսկ ինչպե՞ս կարող է նա ուժեղացնել այն: Իսկ դա կարելի է անել սովորական կերպով՝ նոր ռազմական սադրանքների օգնությամբ: Ի վերջո, նրան ուղղված հիմնական բողոքն այն է, որ նա դավաճան է: Դավաճանել է երկիրին և իր ժողովրդին: Եվ դրան նա կարող է հակադարձել միայն «տուրբոհայրենասիրական ռեժիմով», որը հիմա փորձում է կիրառել հրահրելով Ադրբեջանին նոր պատերազմ սկսել: Ինչը, իհարկե, պետք չէ Ադրբեջանին, բայց նա պատրաստ է դրան ի տարբերություն Հայաստանի, որը ինչպես պարզվեց անգամ պատրաստ չէր անցյալ տարվա պատերազմին: Ավելին, պարտությունը չէր եղել միայն հենց Փաշինյանի «իմաստուն կառավարման» արդյունքում: Իսկ այն թե ինչպե՞ս կարող է այս անգամ ավարտվել պատերազմը Հայաստանի համար, պարոն Փաշինյանին այնքան էլ չի հետաքրքրում, նա ունի մի փոքր այլ առաջնահերթություններ: Եվ եթե Ղարաբաղի մնացած մասը կամ նույնիսկ Սյունիքի մարզի մի հատվածը դառնա անձնական իշխանությունը պահպանելու գինը, միևնույն է, դա դժվար թե որևէ կերպ տխրեցնի նրան:

Բայց հարցն այն չէ, որ Հայաստանը խնդիրներ ունի: Յուրաքանչյուրն ինքն է ընտրում իր ճակատագիրը: Ռուսաստանը նույնպես հիմա խնդիրներ ունի: Եվ դրանք միայն Փաշինյանի հետ չեն կապված: Ընտրություններում Փաշինյանի հաղթանակից հետո սկսել է տարածաշրջան սողորսկել մեկ այլ խաղացող` Եվրամիությունը, որը սիրով պարոն Փաշինյանին ողորմություն է տվել 2,6 միլիարդ եվրոյի չափով: Ի՞նչ եք կարծում ինչի՞ դիմաց: Մտածեք ինքներդ: 

Նրա ներկայացուցիչը արդեն եղել է Երևանում, և շատ ակտիվ բանակցություններ է վարել Փաշինյանի հետ իրենց սեփական շահերը կյանքի կոչելու շուրջ: Ո՞րն է Եվրամիության հիմնական հետաքրքրությունը Հայաստանում: Ճիշտ է. քաոս և լարվածություն ստեղծել Ռուսաստանի հետնաբակում, ինչը, անկասկած, Հայաստանն է: Նրանց համար պարզապես սովորական է, որ «դժոխքը և Իսրայելը» չդադարեն այնտեղ իշխել: Եվ նոր ռազմական բախումը նրանց նույնպես ձեռնտու է, քանի որ Ռուսաստանը ստիպված կլինի զբաղվել դրանով: Իսկ այն խղճալի գումարը, որը նրանք նետել են Փաշինյանին, կարող է տաս անգամ ավելի շատ օգուտներ տալ: Դե, ի՞նչ կարելի է ասել: Ուղղակի բրավո, նրանք շատ գրագետ են աշխատում:

Բայց ո՞րն է նրանց մեղքը: նրանք գործում են իրենց շահերից ելնելով: Եվ հարցադրումներն այստեղ բոլորովին էլ նրանց և նույնիսկ պարոն Փաշինյանին չեն ուղղված: Հարցը Մոսկվայի այն «իրավասու քաղաքացիներ»-ին է ուղղված, ովքեր թույլ են տվել Փաշինյանին մնալ իշխանության գլխին: Ամեն ինչ, ինչ տեղի է ունենում հիմա, և այն ամենը, ինչ տեղի կունենա ապագայում, բացարձակապես և ամբողջովին նրանց մեղքն է: Երբ (ինչպես դա կաներ Ամերիկան առանց երկմտելու) իշխանությունից մեկին հեռացնելու, որը  չպետք է ի սկզբանե այնտեղ լիներ,  պասիվությունն ու ինչպես հարկն է գործելու անկարողությունը ներկայացվում է որպես «խոր ռազմավարական ծրագիր», դա ոչ մի լավ բանի չի բերում: Նման պասիվության գինը միշտ էլ մեկն է՝ պատերազմը, ինչը, անշուշտ կսկսվի: Միակ հարցը որը մնացել է միայն այն է, թե ե՞րբ կսկսվի:

Նյութը հրապարակման պատրաստեց Կամո Խաչիկյանը

www.1or.am 

Historical Dates ՊԱՏՄՈՒԹՅԱՆ ԱՅՍ ՕՐԸ
Most Popular