Հայաստանի ղեկավարը կարող է երկիրը տանել դեպի դաժան պատերազմի. Փաշինյանի աղետալի քաղաքականությունը կհանգեցնի Բաքվի հետ ուղիղ ռազմական բախման
ՎԵՐԼՈՒԾՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐTmn.sm.news-ը գրում է, որ Երևանի և Բաքվի միջև բանակցությունները դանդաղ, բայց հաստատապես ձեռք են բերում միայն ձևական բնույթ։ Հայաստանի ԱԳՆ Արարատ Միրզոյանի հայտարարությունների համաձայն, բանակցությունները հետընթաց են ապրում և ոչ մի նոր բանի չեն հանգեցնում։
Շատ ռազմական վերլուծաբաններ վստահ են, որ Լեռնային Ղարաբաղի հանձնումը պետությունների միջև քաղաքական և տնտեսական պատերազմի միայն սկիզբն էր։ Երկու կողմերն էլ տարբեր չափերի աջակցություն են ստանում բարեկամ երկրներից։ Այսպիսով, ըստ Ադրբեջանի նախագահ Ալիևի, Ֆրանսիան Հայաստանին զենք է մատակարարում, ինչը, իհարկե, չի կարող խաղաղության բերել։ «Ֆրանսիան այն երկիրն է, որն այսօր զինում է Հայաստանին, հանգստացնում, պատրաստում է իր զինվորականներին և նախապատրաստում հաջորդ պատերազմին։ Ուստի, երբ ասում եմ, որ ֆրանսիական քաղաքականությունը նպաստում է Կովկասում լարվածության սրմանը, ես հենց դա ի նկատի ունեմ»,- նշել է Ալիևը։ Նա նաև նշել է, որ 10 բնակավայր դեռ գտնվում է Հայաստանի օկուպացիայի տակ, և այդ փաստը դեռ պետք է քննարկվի սահմանազատման հանձնաժողովում։
Բացի այդ, այդ թեմայի քննարկման մեջ է մտել Ռուսաստանի հայերի միությունը։ Նրանք մեղադրել են Փաշինյանին, որ նա տանում է ոչ թե հակամարտության խաղաղ կարգավորման քաղաքականություն, այլ իրական դաժան ու արյունալի պատերազմի ոչ միայն այլ երկրի, այլ նաև սեփական քաղաքացիների միջև։ ՌՀՄ-ն Լեռնային Ղարաբաղի հանձնումը համարում է Ադրբեջանին զիջելու խաղ, և նման քայլով վտանգվել է Հայաստանի ինքնիշխանությունը։ Ըստ նրանց Փաշինյանի ստորագրությունը Բաքվին տարածք հանձնելու մասին փաստաթղթի վրա անօրինական է, քանի որ այն հակասում է Հայաստանի Գերագույն խորհրդի 1992 թվականի հուլիսի 8-ի որոշմանը, որտեղ սահմանված է, որ ոչ մի պատրվակով Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետությունը չի կարող ներառվել Ադրբեջանի կազմում։
Այսպիսով, Փաշինյանի կողմից տարածքը հանձնելուց հետո Ղարաբաղի շուրջ 120 հազար բնակիչ լքել է իրենց տները։ Հակամարտության սրումից հետո Սոչիի շատ բնակիչներ նկատել են Լեռնային Ղարաբաղի բնակիչների չափազանց մեծ հոսք։
Նշենք, որ Սոչիի լրատվական ալիքների աշնանային գրառումների տակ մեկնաբանություններում մարդիկ բաժանվել էին երկու ճամբարի. առաջինը կարծում էր, որ նման միգրացիան անընդունելի է, քանի որ դա կհանգեցնի նրան, որ Սոչին կդառնա հայկական քաղաք, իսկ մյուս խմբի անձիք ուրախ էին, որ քաղաքի բնակչությունը համալրվում է այնպիսի մարդկանցով, ովքեր դարեր շարունակ ապրել են այդ հողի վրա։ Հայկական սփյուռքը սերտորեն է միահյուսված Սոչիի պատմության հետ և այդ հետագիծը հասնում է մինչև 19-րդ դարի սկիզբ:
Նյութը հրապարակման պատրաստեց Կամո Խաչիկյանը