«Ռետինե» Երևանը մոսկվացու աչքերով
ՎԵՐԼՈՒԾՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐՆasedkin.livejournal.com-ը գրում է, որ «Դու դեռ Երևանո՞ւմ ես, մնա էնտեղ, այնտեղ վերջն է»: Դրանք այն նույն հաղորդագրություններն են, որոնք մոսկվացի բլոգերի ընկերները գրել են նրան վերջին մի քանի օրվա ընթացքում: Այսինքն, այն ժամանակ երբ նա արդեն Մոսկվայում էր։ Մյուս կողմից բախտը բերել է։ Ի վերջո, հիմա չափազանց դժվար է հասնել ոչ միայն Հայաստան, այլ նույնիսկ ինչ-որ Մոնղոլիա։
Նայելով առաջկարելի է ասել, որ Երևանը բացարձակապես հիասքանչ է, նրան բառացիորեն սիրահարվում ես առաջին իսկ հայացքից։ Դա և մթնոլորտ է, և տեսողական պատկերներ, և մարդիկ, և մնացած ամեն ինչ, որը բառերով անարտահայտել անհնար է։ Եվ կարելի է հիանալի հասկանալ նրանց, ովքեր տեղափոխվել են այնտեղ։ Նույնիսկ առանց այդ բոլոր հանգամանքները հաշվի առնելու այդ քաղաքը լի է հրաշալի առավելություններով։ Բավական են բառերը, ուղղակի նայեք Երևանին և ձեր տպավորությունը կազմեք։ Կարելի է սկսել դասականից՝ Հանրապետության հրապարակից։
Թերևս ամենակարևոր տարբերությունը Մոսկվայի գլխավոր հրապարակից այն է, որ այստեղ դուք կարող եք բացարձակապես ազատ հանրահավաք անցկացնել և նույնիսկ, սարսափ, կանգնել պիկետում անգամ դատարկ պաստառներով:
Եվ հենց հրապարակին մոտ կան շատ ավելի գրավիչ վայրեր: Օրինակ, վերնիսաժային շուկան, կամ էլ Կասկադը՝ հինգ բաց տեռասների մի տեսակ ճարտարապետական և մոնումենտալ համալիր։ Բարձրությունը հիմքից մինչև գագաթ 302 մետր է, իսկ հիմքից մինչև վերին հարթակ՝ 450 մետր։ Մոտակայքում է գտնվում նաև Ազգային ժողովի շենքը։ Վճարովի ավտոկայանատեղիներ իհարկե, կան, բայց դա ամենևին էլ համակենտրոնացման ճամբար չէ, ինչպես Մոսկվայում։ Մեծ հաշվով, դուք կարող եք կայանել այնպես, ինչպես ցանկանում եք և գրեթե ցանկացած վայրում, որտեղ ցանկանում եք: Հետաքրքիր է, որ Երևանի շատ վայրերում կան նաև տների մոտ նման «կասեցված» կայանատեղեր։ Տիպիկ են ավտոբուսի կանգառները:
Բրեժնևյան ժամանակաշրջանի բարձրահարկ շենքերի մեծ մասը բավականին սարսափելի տեսք ունի, բայց ոչ պակաս գունեղ են։
Շքամուտքերը ևս չեն փայլում կատարելությամբ։ Բայց ամենուր խմելու ջրով շատրվաններ կան։ Այն շատ է օգնում շոգին։
Երևանում շատ խրուշչովյան տներ կան, բայց դրանք շատ յուրօրինակ տեսք ունեն, քանի որ երեսպատված են տուֆով, որը Հայաստանում ամենահայտնի ֆասադային նյութն է։
Նյութը հրապարակման պատրաստեց Կամո Խաչիկյանը