Թավշյա բռնությունները հաճախակի են դառնում

Նիկոլ Փաշինյանը, երբ հրապարակում գոռգոռում էր, բա թե վերջ թավիշին, վերջ թավիշին, վերջ թավիշին, ըստ երևույթին նա հանրությանն ասում էր, որ այլևս ով հանգիստ չնստի տեղը, ապա իր նախարարներն ու պատգամավորները նրան օրը ցերեկով, հանրային որևէ վայրում կծեծեն: Հետևաբար ինչպե՞ս հասկանալ այն միջադեպը, որը տեղի ունեցավ ԲՏԱ նախարար Հակոբ Արշակյանի և լրագրող Փայլակ Ֆահրադյանի միջև: Տեսագրությունը դիտելիս պարզ է դառնում, որ աշխատանքային ժամին նախարարը գտնվում էր սրճարանում, նրան մոտեցել է լրագրողը և հարցրել, թե ի՞նչ գործ ունի նախարարն այդտեղ, որին ի պատասխան նախարարը հարձակվում է լրագրողի վրա:

Նախ, հանրությանն, իսկապես, հետաքրքիր է, թե իր մուծած հարկերով միլիոններով աշխատավարձ ու պարգևավճար ստացող նախարարն ինչո՞ւ իր աշխատասենյակում չի աշխատում, կամ, դիցուք, նախարարության ենթակա որևէ մարմին չի այցելում խնդիրներին ծանոթանալու և լուծումներ գտնելու համար:

Եվ երկրորդ՝ լրագրողը իրավունք ունի մոտենալ ցանկացած պետական պաշտոնյայի ու հարցեր տալ, անկախ նրանից այդ հարցերը դուր գալիս են նրան, թե ոչ: Բայց դե մեր թավշյա, նորօրյա որոշ անբան պաշտոնյաներից շատ շատերին դա դուր չի գալիս և նրանք հարձակվում են լրագրողների վրա: Նույնը հաճախ անում է Իմ քայլը խմբակցության պատգամավոր Անդրանիկ Քոչարյանը: Ինչևէ:

Հիմա շատ կարևոր հարց կա՝ պատժվելո՞ւ է Հակոբ Արշակյանն իր այդ պահվածքի համար: Ցանկացած այլ երկրում նախարարը կամ պատգամավորը 5 րոպե հետո հրաժարական կտար: Բայց Հայաստանում դա չի լինի, քանի որ իշխանության ղեկին է Նիկոլ Փաշինյանը, քանի որ Փաշինյանը նույնիսկ իր արարքների համար պատասխանատվություն չի կրում, ինչո՞ւ դա պետք է անի նրա մերձավոր պաշտոնյան: Պարզ է չէ՞, որ այս միջադեպը նույնպես ջրվելու է, ինչպես, օրինակ, Ալեն Սիմոնյանի հետ կապված դեպքը, երբ Ալենը հարվածում է Արթուր Դանիելյանին, բայց Արթուրի վրա են քրեական գործ հարուցում: Կամ երբ հեղափոխության պահապաններ անվանումը կրող ինչ-որ անհասկանալի երիտասարդներ սպառնում էին Արցախի նախագահ Բակո Սահակյանի գլուխը ցխել... ու ի՞նչ, ոչինչ:

Չենք զարմանա, որ նույնը տեղի ունենա Փայլակ Ֆահրադյանի դեպքում, Արշակյանին պատասխանատվության կանչելու փոխարեն, Փայլակին մեղադրեն ինչ-որ հանցանքի մեջ: Հայաստանը թևակոխել է տոտալ անպատժելիության ժամանակաշրջան, որտեղ կպատժվի ցանկացածը, բացի իշխանության ներկայացուցչից կամ մերձավոր շրջապատից ինչ-որ մեկը: Նիկոլ Փաշինյանը սույնով ստեղծում է համատարած վախի մթնոլորտ, որպեսզի որևէ մեկը հանկարծ, ինչպես Արարատ Միրզոյանն էր ասում, չշշկռվի: Այս տարիների ընթացքում պարզ դարձավ, որ Նիկոլ Փաշինյանը ձգտում է բռնատիրության, սակայն նա սխալ հաշվարկներ է իրականացրել: Հայաստանում երբեք բռնատիրական կարգեր չեն եղել, ապագայում չեն էլ լինի, նախ այն պատճառով, որ Նիկոլ Փաշինյանի իշխանությունը չի լինի:

Կարեն Դանիելյան

www.1or.am