Կազմաքանդելու հերթը հասավ ՄԻՊ գրասենյակին

Անզեն աչքով էլ տեսանելի է, որ երկրում աշխատող միակ պետական կառույցը Մարդու Իրավունքների Պաշտպանի գրասենյակն է։ ՄԻՊ-ը զբաղվում է գերիների վերադարձի հարցով, սահմանազատման խնդիրների վերհանման հարցով, պարբերաբար տասնյակ բերման ենթարկվածների հարցով, օրենքով այդ մարմնին վերապահված բազմաթիվ այլ գործառույթների իրականացմամբ։ Բայց դա այդպես չպիտի լինի։ Երկրում ոչ մի պետական կառույց չպիտի նորմալ աշխատի, հակառակ դեպքում Նիկոլն ու իր «ուսապարկերն» անմիջապես կպարալիզացնեն այն, կջլատեն, կվարկաբեկեն։ Այսպես եղավ և կա Եկեղեցու, Սահմանադրական Դատարանի, Բանակի, դպրոցների և ԲՈւՀ-երի հետ, հիմա հերթը ՄԻՊ գրասենյակինն է։ Դժվար չէր կռահել, որ ՄԻՊ Արման Թաթոյանը ինչ-որ մի պահից դառնալու էր իշխանությունների թիրախը, քանի որ ՄԻՊ-ը «ուսապարկ» չէ, չի առաջնորդվում համանման մտահորիզոնով, ունի բարձր IQ, գրագետ է ու աշխատասեր, և ամենակարևորը՝ հասկանում է, որ ՄԻՊ գրասենյակն անկախ մարմին է և չի կարող դառնալ Նիկոլին հպատակ հերթական պետական կառույցը։

Նիկոլը Նիկոլ չէր լինի, եթե քայլեր չձեռնարկեր կառույցի գործունեության անկախությունը և բնականոնությունը խաթարելուն։ Դե մարդն էլ որոշել է, որ տնտեսկան ճգնաժամ է և կարելի է ՄԻՊ գրասենյակի ֆինանսավորումը նվազեցնել։ Դե, իհարկե, «ուսապարկերը», միջազգային ցուցահանդեսներում բուկլետներով ներկայացող նախարարները, քննիչներին ցուցումներ տվող օգնական-խորհրդականները կապ չունի, թե ինչ վիճակում է երկիրը, պետք է միլիոնավոր դրամներ աշխատավարձ ու պարգևավճար ստանան, իսկ ՄԻՊ գրասենյակի բնականոն գործունեության համար անհրաժեշտ ֆինանսական միջոցները չկան։ Այս կրկեսը ամբողջական տեսքի կգար, եթե, օրինակ, Հովիկ Աղազարյանին կամ Հայկ Սարգսյանին Նիկոլը նշանակեր Մարդու Իրավունքների Պաշտպան։

Ամփոփենք և արձանագրենք. Հայաստանում այլևս բոլոր պետական ինստիտուտները, մարմինները հարձակման են ենթարկվել Նիկոլի և իր «ուսապարկերի» կողմից։ Հետևանքն այն է, որ Հայաստանը որպես պետություն, օրգանիզմ քայքայված է ու հիմա Նիկոլը զբաղված է մեր պետականության կորստի վերջին մեխերը խփելով։

Անի Առաքելյան

www.1or.am