Համաշխարհային աղետ Էրդողանը
ՎԵՐԼՈՒԾՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐԵրկու օր առաջ Եվրոպան ցնցեց նոր ահաբեկություն, այս անգամ էպիկենտրոնը Վիեննան էր: Փաստենք, որ օրեր առաջ մի քանի հարձակում էր եղել Ֆրանսիայում․ և հենց այստեղ առաջանում է տրամաբանական հարցը՝ կա՞ այդ շղթայի միջև որև է կապ, և ի՞նչ կապ է դա: Այնուամենայնիվ մի կապ, կարծես թե առկա է, համենայն դեպս միջազգային քաղաքականության հրապարակում, և այդ «կապի» անունն է Ռեջեփ Թայիբ Էրդողան: Ըստ էության՝ դա գործնականում համաշխարհային աղետի նոր անունն է: Պատահական չէր, որ ընդամենը դեռևս տարիներ առաջ Էրդողանի նախկին զինակից, ներկայում թունդ ընդդիմադիր գործունեություն ծավալող Թուրքիայի նախկին վարչապետ Ահմեդ Դավութօղլուն հայտարարել է, որ «Էրդողանը կորոնավիրուսից ավելի մեծ համաշխարհային վտանգ է»:
Փաստացի Էրդողանը համաշխարհային վտանգ է ոչ միայն իր վարքագծով, փողոցի տղայի քաղաքական ոճով, երբ պատերազմ է հրահրում և առաջացնում մահեր ու անկայունություն տարբեր ռեգիոններում: Աշխարհն, ի վերջո, Էրդողանից առաջ էլ չի ունեցել ռեգիոնալ անկայունությունների և մահեր բերող պատերազմների պակաս, փոխարենը, համաշխարհային քաղաքականությունը կամ դրա որոշակի ազդեցիկ սեգմենտ ունենում է թերևս հենց այնպիսի ֆիգուրների, կերպարների պակաս, որի վրա հնարավոր է դուրս գրել որոշակի փուլեր և այդ փուլերում տարբեր այլ անհրաժեշտություններով հեղվող արյունը: Ակնհայտ է, որ այսօր այդ ֆիգուրի կարգավիճակում է հայտնվում Էրդողանը, և բնավ այստեղ հարցն այն չէ, որ «խեղճ Էրդողանին» դնում են այդ վիճակում: Նա ինքն է իրեն դրել այդ վիճակում, հիմարաբար, թե համարելով, որ ի վերջո ավելի շուտ ինքը կօգտագործի հակադիր շահերը, քան կօգտագործեն իրեն՝ պարզ չէ, սակայն Էրդողանն ինքն է ընտրել ճանապարհը:
Այդ ճանապարհին, սակայն, ինչպես նա գործիք է դարձրել Ալևին՝ արդեն նրա իսկ հիմարությունների բերումով, այնպես էլ ինքն է դարձել համաշխարհային քաղաքականության մի գործիք, որին բոլորն օգտագործում են բոլորի դեմ: Եվրոպայում ահաբեկության այս օրերի շղթան այդ գործընթացի մաս է անկասկած, սակայն ի՞նչ շերտեր են այստեղ ներգրավված, դա անշուշտ պետք է հասկանալ, որովհետև դա անհրաժեշտ է կարևոր քաղաքական որոշումների համար՝ ով, ինչպես և ինչի համար, ով որ ուղղությամբ է օգտագործում կամ փորձում օգտագործել Էրդողանի քաղաքական էությունը:
Անդրանիկ Կիրակոսյան