ՔԱՂԱՔԱԿԱՆՈՒԹՅՈՒՆ ՀԱՍԱՐԱԿՈՒԹՅՈՒՆ ՄՇԱԿՈՒՅԹ ՍՊՈՐՏ ՄԱՄՈՒԼԻ ՏԵՍՈՒԹՅՈՒՆ ՏՆՏԵՍՈՒԹՅՈՒՆ ՖՈՏՈ ՎԻԴԵՈ ՎԵՐԼՈՒԾՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐ ՊԱՏՄՈՒԹՅԱՆ ԱՅՍ ՕՐԸ ՄԻՋԱԶԳԱՅԻՆ ԱՄԵՆԱԸՆԹԵՐՑՎԱԾ ԻՐԱՎՈՒՆՔ


«Հիանալի է ստացվում». Հայաստանը սկսել է իր խորամանկ խաղը ՀԱՊԿ-ի շուրջ

ՔԱՂԱՔԱԿԱՆՈՒԹՅՈՒՆ

ՀՀ վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանի խոսքերը Հավաքական անվտանգության պայմանագրի կազմակերպությունից (ՀԱՊԿ) պետության դուրս գալու մասին սխալ են ընկալվել և մեկնաբանվել, պարզաբանել է Հայաստանի արտգործնախարար Արարատ Միրզոյանը, գրում է svpressa.ru-ն։

«ՀՀ վարչապետը չի հայտարարել, որ մենք դուրս ենք գալիս ՀԱՊԿ-ից, ՀՀ վարչապետը հայտարարել է, որ մենք որոշելու ենք, թե երբ ենք դուրս գալու ՀԱՊԿ-ից, բայց հետ չենք գնալու։ Այս մասին է նա հայտարարել, ոչ ավել, ոչ պակաս։ Եթե ​​ինչ-որ մեկը պնդում է, որ ՀՀ վարչապետն ասել է, որ Հայաստանը դուրս է գալիս ՀԱՊԿ-ից, նա սխալվում է»,- մեկնաբանել է նա հունիսի 12-ին երկրի խորհրդարանում կառավարության ժամին հնչեցրած Նիկոլ Փաշինյանի խոսքերը։

«Եկեք դուրս գանք: Մենք կորոշենք, թե երբ դուրս գանք։ Ի՞նչ եք կարծում, ո՞րը պետք է լինի հաջորդ քայլը: Մենք չենք վերադառնա: Ուրիշ ճանապարհ չկա»,- ասել է Փաշինյանը պատասխանելով ընդդիմադիր պատգամավորների հարցերին (ավելի ճիշտ լիակատար հիստերիայի մեջ է ընկել, ճչացել ու էմոցիոնալ կերպով ձեռքերը թափահարել)։

«Ես ձեզ կասեմ, թե ուր ենք գնում, ավելին, մենք գրեթե այնտեղ ենք: Մենք գնում ենք դեպի իրական Հայաստան, Հայաստանի Հանրապետություն, ինքնիշխան, անվտանգ, խաղաղ պետություն սահմանազատված սահմաններով։ Մի անհանգստացեք, մենք չենք վերադառնա: Մենք ուղղակի դա ժամանակից շուտ չենք ասում, որ ձեր տրամադրությունը նախօրոք չընկնի»,- հավելել է նա:

Փաշինյանը, հասկանալի է, հիստերիայի մեջ ընկնելու պատճառ ուներ, քանի որ նրա ելույթին զուգահեռ խորհրդարանի մոտ մոլեգնում էր ընդդիմության հերթական բազմահազարանոց հանրահավաքը Բագրատ քահանա Գալստանյանի գլխավորությամբ։ Տավուշի մարզի 4 գյուղերի տարածքն Ադրբեջանին հանձնելու հետևանքով առաջացած այդ ընդդիմադիր շարժման ակտիվությունը չի նվազում, քանի որ ընդդիմությունն ունի տարբեր ուժերի համախմբման ունակ առաջնորդ, ինչը միշտ էլ պակասել է ներկայիս կառավարության հակառակորդներին։

Հենց այդ պատճառով էր, որ պետք էր Հայաստանի ԱԳՆ ղեկավարի հայտարարությամբ հարթել Փաշինյանի խոսքերի կոշտությունը լրատվական տարածքում։ Որովհետև նման իրավիճակում ՀԱՊԿ-ից արագ դուրս գալը կարող է պայթյունավտանգ իրավիճակ ստեղծել ողջ Հայաստանի համար։

«Անմիջապես հարց է ծագում Գյումրիում ռուսական բազայի, Թուրքիայի և Իրանի սահմանին ռուս սահմանապահների, Ադրբեջանի հետ նոր սահմանին ռուս խաղաղապահների կարգավիճակի մասին։ Բաքուն կարող է լավ օգտվել ստեղծված իրավիճակից և, օրինակ, ռուսական զորքերի հեռանալուց հետո միջանցք կտրել հայկական Սյունիքով դեպի Նախիջևան անկլավ»,- մասնավորապես նշել է ռազմական թղթակից Սեմյոն Պեգովն իր WarGonzo հեռագրային ալիքում:

Այս ամենը միասին Փաշինյանին այս պահին հստակ պետք չէ, կարծում են «Ռուսական գարնան» վերլուծաբանները, թեև հենց դրա համար էլ նրան բերել են իշխանության։ Խոսքը միայն այն մասին չէ, որ նա ձգում է կովկասյան հանգույցը, նա ընդունում է ԱՄՆ-ից պատվիրակություն ռազմավարական համագործակցության օրակարգով, խոսում է ՀԱՊԿ-ից դուրս գալու մասին հենց այն ժամանակ, երբ ռուս խաղաղապահներն ամբողջությամբ լքել են Լեռնային Ղարաբաղը, իսկ Ֆրանսիայում ամբողջ թափով խոսում են Հայաստանում (հնարավոր է Գյումրիի ռուսական բազայի տարածքում) զորքախմբի տեղակայման մասին:

«Փաշինյանի իրական նպատակն ամեն ինչ անելն է աստիճանաբար, դանդաղ ու զգույշ, -svpressa.ru-ի հետ զրույցում իրավիճակի սեփական տեսլականով է կիսվել պատմական գիտությունների դոկտոր, Հարավային Կովկասի երկրների փորձագետ Նիյազի Նիյազովը,- նախքան ՀԱՊԿ-ից իր դուրս գալու մասին բացահայտ հայտարարելը, նա պետք է պատրաստի հասարակական կարծիքը և ընտելացնի ընդդիմությանն այն մտքին, որ այդ քայլն անխուսափելի է։ Բայց, դա դարձյալ հարց է, կորոշի՞ դուրս գալ ՀԱՊԿ-ից, թե՞ ոչ, հարցը բաց է մնում։ Որովհետեւ Փաշինյանը, անկեղծ ասած, չի ցանկանում բացահայտ առճակատման մեջ մտնել ո՛չ Ռուսաստանի, ո՛չ էլ ՀԱՊԿ մնացած անդամների հետ»։

«svpressa.ru».- Այսինքն ոչ թե այն պատճառով, ինչպես կարծում են որոշ քաղաքագետներ, որ նա, ամենայն հավանականությամբ, կպարտվի հաջորդ ընտրություններում, եթե բողոքող զանգվածի կողմից մինչ այդ «չքշվի»։

— Փաշինյանը ոչ մի դեպքում չի շտապի դուրս գալ ՀԱՊԿ-ից: Նախ, ինչ վերաբերում է հենց Հայաստանում վարչապետից դժգոհությանը, ապա պետք է հասկանալ, որ այն ամենևին էլ այնքան գծային չէ, որքան ոմանք են պատկերացնում: Ես չէի շտապի այդ դժգոհությանը համահայկական կերպար վերագրել։ Ներկայիս բողոքի ակտիվության մեջ առաջին ջութակը պատկանում է հիմնականում ղարաբաղցի հայերին, որոնք վրդովված են Լեռնային Ղարաբաղի հետ կապված իրավիճակից։

Ոչ ոք իրականում չի կարող ասել, թե շարժումը որքան քաղաքական և տնտեսական ռեսուրսներ ունի իշխանություններին դիմակայելու համար։ Բայց եթե Փաշինյանին հաջողվի իր գագաթնակետին հասած այս առճակատմամբ իրավիճակը պահել ևս մի քանի օր, ապա, ամենայն հավանականությամբ, բողոքի շարժումը, նույնիսկ առանց պարտություն կրելու, կսկսի աստիճանաբար մարել։ Կյանքը կստիպի դա: Երկրորդ հերթին էլիտաների շրջանում Փաշինյանի աջակցությունը բավականին բարձր է: Իսկ ամենակարևորն այն է, որ Հայաստանի ուժային կառույցները նույնպես գրեթե ամբողջությամբ նրա կողքին են, բացառությամբ որոշ բանակային շարքերի։

«svpressa.ru».- Բայց ներքին հայկական վերնախավից բացի, կա նաև մեկ այլ տպավորիչ շահերի խումբ՝ հսկայական հայկական սփյուռքը Ռուսաստանի ներսում։ Իսկապե՞ս նա չի կարողանում ազդել Փաշինյանի վրա և աշխարհաքաղաքական կշեռքները թեքել դեպի Ռուսաստան։

- Ինձ թվում է, որ այն կարծիքը, թե Փաշինյանի հեռացումն ինքնաբերաբար Հայաստանին կուղղի դեպի Ռուսաստան, դեռ սխալ է։ Հիշենք, որ ժամանակին և՛ Ռոբերտ Քոչարյանը, և՛ Սերժ Սարգսյանը Փաշինյանից շատ առաջ կանգնած էին Հայաստանին դեպի Եվրոպա տանող շարժման գլխին։ Այսպիսով, ով փոխարինի նրան վարչապետի պաշտոնում, նա կխաղա իր խաղը, որը կարող է դուր գալ կամ դուր չգալ Ռուսաստանին, այդպիսին է քաղաքական իրականությունը։

Հայաստանն այժմ ավելի ու ավելի է ձգտում ձերբազատվել ոչ միայն Ռուսաստանի հայկական սփյուռքի, այլ նաև ֆրանսիական և ամերիկյան սփյուռքի ազդեցությունից։ Որովհետև Հայաստանի ներքին և արտաքին քաղաքականությունը հնուց ձևավորվել է տարբեր սփյուռքների կողմից։ Եվ հիմա Փաշինյանը բավականին հաջող է լուծում Հայաստանի քաղաքականության վրա նրանց ազդեցությունը հարթեցնելու խնդիրը, ընդ որում գնալով մեծանում է այն հայերի թիվը, որոնք իսկապես հակված են կարծելու, որ Հայաստանն ավելի շատ արևմտյան երկիր է։ Դրա պատճառով էլ, ըստ էության, զգալիորեն կրճատվել է Ռուսաստանի հայկական սփյուռքի քաղաքական ազդեցությունը Հայաստանի ուղղվածության վրա։

«svpressa.ru».- Ուստի տրամաբանական է ենթադրել, որ Հայաստանը վաղ թե ուշ դուրս կգա ՀԱՊԿ-ից։ Հետո՞ ինչ: Բարև, ֆրանսիական զորախումբ Հայաստանում և ցտեսությո՞ւն, Գյումրիի մեր բազա։

— Ես կարծում եմ, որ այս դեպքում, փաստացի, Հայաստանում ֆրանսիական կոնտինգենտ չի լինի, այդ ամենը ոչնչի մասին խոսակցություն է։ Որովհետև, եթե անգամ Հայաստանը դուրս գա ՀԱՊԿ-ից, ապա Գյումրիում ռուսական բազան առանձին խնդիր է։ Դրա վերաբերյալ համաձայնագիրը կախված չէ ՀԱՊԿ-ում Հայաստանի առկայությունից կամ բացակայությունից։ Այսինքն մեր ռազմաբազան ինքն իրեն է, իսկ Հայաստանի հարաբերությունները հետխորհրդային տարածքի այլ պետությունների հետ ինքն իրեն է։

«svpressa.ru».- Լավ, թող այդպես լինի։ Բայց հետո, ամեն դեպքում, Հայաստանի և Ռուսաստանի միջև քաղաքական, իսկ հետո նաև տնտեսական կապերը կխզվե՞ն։

— Տնտեսապես Հայաստանը միշտ ամուր կապված է լինելու Ռուսաստանի հետ։ Ավելին, այժմ այդ առանց այն էլ ակտիվ կապը բազմապատկվել է, քանի որ Հայաստանը, ինչպես գիտենք, Ռուսաստանին մի շարք, պատկերավոր ասած, տնտեսական ծառայություններ է տրամադրում պատժամիջոցները շրջանցելու համար։ Եվ ամենամոտ աշխարհագրական կետը, որտեղ Հայաստանը կարող է ակտիվորեն փոխազդել, նույնպես Ռուսաստանն է։ Բացի այդ, ռուսական կապիտալը, պատկերավոր ասած, «տիրում է» հենց բուն Հայաստանի ներսում։

Նյութը հրապարակման պատրաստեց Կամո Խաչիկյանը

www.1or.am

Historical Dates ՊԱՏՄՈՒԹՅԱՆ ԱՅՍ ՕՐԸ
Most Popular