Փաշինյանն ու նրան «օգնողները» պետք է հեռանան․ Սուրեն Սուրենյանց

Գիտե՞ք, թե ինչու մեր խորհրդարանական ընդդիմությանը չի հաջողվում հասնել իշխանափոխության կամ գոնե այդ օրակարգի շուրջ կոնսոլիդացնել հասարակությանը:

 

Շատ երկար չգրելու համար՝ արձանագրեմ, որ հենց այդ ընդդիմությունը կամ նրա մի հատվածն է Փաշինյանին ու ՔՊ-ին օգնում, որ երկրում «նորմալության» պատրանք լինի:

 

Օրինակ, միայն «անդարդ» երկրում է հնարավոր, որ իշխանության առաջին դեմքը և խորհրդարանական ընդդիմության շարքերում նման հավակնություն ունեցող մարդը մի ժամ վիճեն, թե ո՞վ ինչի՞ «գլուխ» է: Իսկ ավելի աբսուրդ է, որ շաբաթվա սկզբում «մաչոյությամբ» ընդդիմության լիդերեր դառնալու հայտ ներկայացնես, հետո «գլխի ծաղրածուի» պատվիրակության կազմում մեկնես արտերկիր:

 

Միայն բովանդակություն չունեցող երկրում է հնարավոր, որ վարչապետին մեղադրեն թշնամական երկրի «անշարժ գույքի գործակալ» լինելու մեջ, բայց նա դա «չլսելու» տա՝ վիրավորվելով «գլուխ» բառից:

Միայն մաշված ընդդիմության պարագայում է հնարավոր, որ դրա պոտենցիալ առաջնորդը վիրավորվի «գլուխ» բառից, բայց տրվի հայրենիքի գող Նիկոլի շանտաժին և լռի, երբ նա սպառնում է հրապարակել «Գոլդեն- Փելեսի» կամ Հունաստանի կղզու «գաղտնիքները»:

 

Փաշինյանն իր «կաշին փրկելու» մասին է մտածում՝ կազինոյի խաղացողի հոգեբանությամբ զոհաբերելով Հայաստանը, խորհրդարանական ընդդիմության մի հատվածի համար իր սեփականության հարցը ավելի կարևոր է, երբ նույնիսկ ամեն մայրամուտի ստվերում ավելի տեսանելի են դառնում «Ալեքսանդրապոլ-2»-ի փլատակները: