«Ղարաբաղյան հակամարտությունում միջնորդների եռատում է»
ՎԵՐԼՈՒԾՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐKommersant.ru-ն գրում է, որ Բրյուսելը Հայաստանի և Ադրբեջանի ղեկավարները մայիսի 14-ին հրավիրված են բանակցությունների Եվրոպական խորհրդի ղեկավար Շառլ Միշելի միջնորդությամբ։ Շփումների նպատակն է մոտեցնել հանրապետությունների միջև խաղաղության պայմանագրի ստորագրումը։ Մինչ ԵՄ-ն ուժեղացնում է իր միջնորդական ջանքերը, երկու երկրների արտգործնախարարներ Արարատ Միրզոյանն ու Ջեյհուն Բայրամովը հանդիպել էին Վաշինգտոնում։ Ռուսաստանը չի թաքցնում, որ այդ շփումներում տեսնում է Արևմուտքի ցանկությունը քանդել Մոսկվա- Երևան- Բաքու եռակողմ ձևաչափը։ Ընդ որում մայիսի 9-ին, երբ պարոն Փաշինյանը Կարմիր հրապարակում Հաղթանակի շքերթին էր, Հայաստանի ԱԳՆ-ն շտապել էր հայտարարել, որ բրյուսելյան տիպի հանդիպում շուտով տեղի կունենա նաև Ռուսաստանում:
ԵՄ կենտրոնակայանում կայանալիք հայ-ադրբեջանական բանակցությունների մասին առաջինը հայտնել է Financial Times-ը մայիսի 8-ին։ Եվ արդեն նույն օրվա երեկոյան Եվրոպական խորհրդի էջում է հայտնվել պաշտոնական հաղորդագրություն բրյուսելյան ձևաչափի վերականգնման մասին։
Մինչ այդ միայն հայտնի էր, որ հունիսի 1-ին պարոնայք Փաշինյանն ու Ալիևը հանդիպելու են Քիշնևում, որտեղ տեղի է ունենալու Եվրոպական քաղաքական համայնքի գագաթնաժողովը։ Այդ պատճառով էլ ԵՄ-ի միջնորդությամբ լրացուցիչ դիվանագիտական շփումների մասին լուրն անակնկալ էր։ ԵՄ-ն հասկացնում է, որ մտադիր է ավելի ակտիվորեն զբաղվել ղարաբաղյան կարգավորման հարցով, և այսուհետ Հայաստանի և Ադրբեջանի ղեկավարները կարող են հաճախակի հյուրեր դառնալ Բրյուսելում։
Սակայն եվրոպացի միջնորդների ակտիվացումը ամենևին չի նշանակում, որ նրանք ունեն հակամարտության կարգավորման հստակ ծրագիր։ ԵՄ-ի առնվազն երկու դիվանագիտական աղբյուրներ Politico հրատարակությանն ասել են, որ «օրակարգը դեռ պետք է պաշտոնապես սահմանվի»: Միևնույն ժամանակ, նրանք ընդունել են, որ մայիսի 14-ին սպասվում են «բարձր խաղադրույքներով բանակցություններ»։ Բրյուսելում դրանք դիտվում են որպես «կարևոր և դրական, ինչպես նաև Վաշինգտոնում տեղի ունեցած խաղաղության բանակցությունների շարունակություն»։ Հիշեցնենք, որ մայիսի սկզբին պետքարտուղար Էնթոնի Բլինկենի հրավերով Հայաստանի և Ադրբեջանի արտգործնախարարներ Արարատ Միրզոյանը և Ջեյհուն Բայրամովն էին ԱՄՆ-ում: Այնտեղ նրանց սպասվում էր բանակցային մարաթոն։ Արդյունքում, պետքարտուղար Բլինկենը շատ գոհ է եղել շփումներից ասելով, որ կողմերը «շոշափելի առաջընթաց են գրանցել տևական խաղաղության համաձայնագրի կնքման հարցում», որը, նրա խոսքերով, «տեսանելի է ու հասանելի»։
Սակայն Հայաստանի և Ադրբեջանի ղեկավարներն այնքան էլ լավատես չեն։ Այսպիսով, Նիկոլ Փաշինյանը խոսել է 29,8 հազար քառակուսի կմ տարածքով հանրապետության տարածքային ամբողջականության ճանաչման հետ կապված սկզբունքային տարաձայնությունների և Լեռնային Ղարաբաղի հայերի անվտանգության ու իրավունքների երաշխավորման մեխանիզմների մասին։ Իլհամ Ալիևն էլ հայտարարել է, որ Բաքվի և Երևանի միջև ուղիղ բանակցություններն առանց արտաքին միջնորդների շատ ավելի օգտակար կլինեն։
Ներկայումս խաղաղության հաստատման լուրջ խոչընդոտներից է լարվածությունը Լաչինի միջանցքի մուտքի մոտ, որտեղ ապրիլի 23-ին ադրբեջանական կողմը անցակետ է դրել։ Դա միակ ճանապարհն է, որը Հայաստանը կապում է Ղարաբաղի հետ։ Բաքուն այդ քայլը բացատրել է «զենքի մաքսանենգությունը դադարեցնելու» անհրաժեշտությամբ, մինչդեռ Երևանը մեղադրել էր Ադրբեջանին «Արցախը շրջափակելու և էթնիկ զտումների նախապատրաստման մեջ»։ Վաշինգտոնը սահմանափակվել է տարածաշրջանում նոր ստատուս-քվոյի վերաբերյալ մտահոգություն հայտնելով, բայց չի ազդել ընդհանուր իրավիճակի վրա։
Մոսկվայում ԱՄՆ-ի և հատկապես ԵՄ-ի միջնորդական գործունեությունը դիտվում է անթաքույց գրգռվածությամբ։ Թե՛ Կրեմլում, թե՛ Սմոլենսկայա հրապարակում անընդհատ շեշտում են, որ խաղաղության համաձայնագրի հիմքը կարող է լինել միայն Ռուսաստանի, Ադրբեջանի և Հայաստանի ղեկավարների եռակողմ հայտարարությունը, որը 2020 թվականի նոյեմբերին դադարեցրեց պատերազմը Լեռնային Ղարաբաղում։ Ռուսաստանի նախագահի մամուլի քարտուղար Դմիտրի Պեսկովն այդ փաստաթուղթն ու դրանում թվարկված կետերն անվանել է «այլընտրանք չունեցող»։ Ճիշտ է, այդ ժամանակվանից ի վեր կողմերը դեռ չեն մոտեցել վերջնական խաղաղությանը, և Մոսկվան դրա համար մեղադրում է Արևմուտքին։
Հաշվի առնելով այն լուրը, որ Փաշինյանը մայիսի 14-ին մեկնում է Բրյուսել Ալիևի հետ բանակցելու, փորձագետները նոր հայացքով են նայում մայիսի 9-ին նրա Մոսկվա կատարած աշխատանքային այցին։ Թեև գլխավոր նպատակը Հայաստանի ղեկավարի մասնակցությունն էր Կարմիր հրապարակում Հաղթանակի շքերթին, սակայն հնարավոր է, որ Փաշինյանը ԵՄ կենտրոնակայան մեկնելուց առաջ իր ժամացույցն է ուղղել Կրեմլի հետ։
«ՀԱՊԿ և ԵԱՏՄ անդամ երկրների ղեկավարները սկզբունքորեն էին մայիսի 9-ին հավաքվել Մոսկվայում, նրանք շեշտը դրել են Ռուսաստանի հետ դաշնակցային հարաբերությունների վրա,- նշել է հայ քաղաքագետ, Օրբելի կենտրոնի փորձագետ Ջոնի Մելիքյանը «kommersant.ru-ն»-ի հետ հարցազրույցում,- ինչ վերաբերվում է եռակողմ հայտարարության կետերը պահպանելուն, ապա Հայաստանի դիրքորոշումը հետևյալն է. կա մեկ բանակցային գործընթաց: Բայց այս երկու տարվա ընթացքում տարբեր հարթակներ են աճել, մոսկովյան ձևաչափին զուգահեռ ի հայտ է եկել բրյուսելյանը, իսկ ուկրաինական հատուկ գործողության սկզբից տեսանելի է նաև որոշակի մրցակցություն այդ հարթակների միջև։ Բայց ինչքան էլ ասեն, որ կողմերը որոշ հարթակներում ընդհանուր լեզու են գտել, դժվար է պատկերացնել, որ նրանք կհասնեն խաղաղության համաձայնագրի նախագծին, քանի դեռ հիմնարար հարցերը չեն համաձայնեցվել»։
Իմիջայլոց, Կրեմլը դեռ չի հայտարարել Նիկոլ Փաշինյանի, Իլհամ Ալիևի և Վլադիմիր Պուտինի հնարավոր եռակողմ հանդիպման մասին։
Նյութը հրապարակման պատրաստեց Կամո Խաչիկյանը