Երկու զրույց, որ լուրջ հետևանքներ կունենան. Միրզոյանն էլ չի կարող փախչել

Նախօրեին երկու ուշագրավ հեռախոսազրույց է տեղի ունեցել, որոնք վկայում են տարածաշրջանում Ռուսաստանի ներգրավվածության աճի վերաբերյալ։

Նախ, Նիկոլ Փաշինյանը հեռախոսազրույց է ունեցել Ռուսաստանի նախագահ Վլադիմիր Պուտինի հետ, քննարկել են Ադրբեջանի կողմից Լաչինի միջանցքի ապօրինի շրջափակման հետևանքով Լեռնային Ղարաբաղում ստեղծված հումանիտար ճգնաժամին հարցերը կարևորել դրա հաղթահարման ուղղությամբ՝ Ռուսաստանի կողմից անհրաժեշտ քայլերի ուղղությամբ։

Հայաստանի կառավարության փոխանցմամբ, այդ համատեքստում անդրադարձ է կատարվել Լեռնային Ղարաբաղում Ռուսաստանի խաղաղապահ առաքելության գործունեությանը։ Այդ հեռախոսազանգից ժամեր անց հեռախոսազրույց են ունեցել Ռուսաստանի և Ադրբեջանի արտգործնախարարներ Սերգեյ Լավրովն ու Ջեյհուն Բայրամովը։

Քննարկել են Լաչինի միջանցքի շուրջ ստեղծված իրավիճակի կարգավորման ուղիները։ Ռուսաստանի ԱԳՆ փոխանցմամբ՝ շեշտվել է հայ-ադրբեջանական կարգավորման բոլոր ուղիներով համաչափ աշխատանքի վերսկսման կարևորությունը Ռուսաստանի, Ադրբեջանի և Հայաստանի առաջնորդների եռակողմ պայմանավորվածությունների հիման վրա։ ՌԴ ԱԳՆ տարածած հաղորդագրության մեջ ուշագրավ է հաջորդ նախադասությունը՝ ռուսական կողմը պատրաստակամություն է հայտնել Մոսկվայում կազմակերպել Ադրբեջանի և Հայաստանի արտաքին քաղաքական գերատեսչությունների ղեկավարների բանակցությունների հերթական փուլը՝ երկու երկրների միջև խաղաղության պայմանագրի նախագծի շուրջ։

Հիշեցնենք, որ նախորդ նախատեսված հանդիպմանը հրաժարվել էր մասնակցել Հայաստանի արտգործնախարար Արարատ Միրզոյանը՝ պատճառաբանելով Լաչինի միջանցքիում ստեղշված իրավիճակը և այն, որ շատ ավելի կարևոր գործեր ուներ։ Թերևս դրանից հետո տեղեկություններ շրջանառվեցին, որ արևմտյան երկրների պահանջով է հայկական կողմը հրաժարվել մասնակցել այդ քննարկումներին, իսկ Ռուսաստանի արտգործնախարարը իր ելույթներից մեկում Հայաստանին պարզապես մեղադրեց Ռուսաստանի փոխարեն Եվրամիությանը և արևմտյան տարբերակին նախապատվություն տալու մեջ։

Իսկ այժմ ինչպես և կանխատեսել էինք, Ռուսաստանը փորձելու է հակակշռել Եվրամիության և ԱՄՆ-ի դերի և ազդեցության աճին տարածաշրջանում, ուստի և փորձելու է ինքն էլ ժամանակ և հնարավորություններ գտնել ավելի ակտիվ մասնակցել խնդիրների կարգավորմանը։

Հայկական կողմն իհարկե, մի «կռվան» ունի՝ Լաչինի միջանցքի հարցը և 2020 թվականի նոյեմբերի 9-ի եռակողմ հայտարարությունը, որտեղ Լաչինի միջանցքի պահպանության և անխափան գործարկման պատասխանատվությունը դրված է հենց խաղաղապահների վրա, ուստի և կարող են մինչև վերջ պնդել, որ բացեն միջանցքը։

Իհարկե, չի բացառվում, որ առաջիկայում հենց այդպես էլ լինի՝ միջանցքը պարզապես բացվի, իսկ «բնապահպան» ադրբեջանցի ակտիվիստները գնան տուն։ Այլ հարց, թե դրանից հետո ի՞նչ նոր պատճառաբանություն է մոգոնելու Նիկոլ Փաշինյանը Ռուսաստանի հետ բանակցություններից թռչելու համար։

Մինաս Ավագյան