Կատարյալ անպատասխանատվություն և ինֆանտիլիզմ. Լապշինը՝ հայ քաղաքական գործիչների վարքի մասին

 Կատարյալ անպատասխանատվություն և ինֆանտիլիզմ, ահա այսպես է հայտնի բլոգեր Ալեքսանդր Լապշինը գնահատել հայ քաղաքական գործիչների, դիվանագետների վարքը՝ հատկապես Արցախի շրջափակման պայմաններում։

Անկախ ռուսաստանյան և իսրայելական քաղաքացիություն ունեցող բլոգերի նկատմամբ հանրային վերաբերմունքից՝ նրա գրառումը անհնար է անուշադրության մատնել, քանի որ բավականին ողջամիտ և տրամաբանված փաստարկներ են ներկայացնում, թե ինչպես են հայկական քաղաքական ուժերը և պետական մարմինները պարապուրդի մատնվել և լուրջ գործողություններ չեն իրականացնում Արցախի հարցը միջազգային ատյաններում բարձրացնելու առումով։

Ըստ Լապշինի ՝ հայերը դժգոհում են, որ աշխարհը թքած ունի Արցախի վրա, համաշխարհային լրատվամիջոցները դրա մասին չեն գրում, իսկ Եվրոպայի և ԱՄՆ-ի քաղաքական գործիչները սահմանափակում են դատարկ բանաձևերով։ «Ճիշտ է, բայց գիտեք, թե ինչու է այդպես, դուք եք մեղավոր, որ ձեզ ոչ ոք լուրջ չի ընդունում»,- ասել է նա, կոնկրետ օրինակ բերելով, որ քաղաքական գործիչներին ու դիվանագետներին եվրոպական և իսրաելական ԶԼՄ-ների հետ կապելու իր բոլոր փորձերն ավարտվում են անհաջողությամբ, քանի որ հայկական կողմը չի շփվել լրագրողների հետ, ուշացել պայմանավորված հանդիպումներից, կամ պարզապես չի պատասխանել լրագրողների և հասարակական գործիչների զանգերին և նամակներին։ Նման մեկնաբանությունները Լապշինը լսել է Հայաստանի բազմաթիվ օտարազգի ընկերներից։

«Կատարյալ անպատասխանատվություն և ինֆանտիլիզմ այն օրերին, երբ 120 հազար համաքաղաքացիներ շրջափակման մեջ են»,- գրում է բլոգերը։ Նա նաև օրինակ է բերում Ուկրաինան, որոնք շատ ուժեղ են թե՛ դիվանագիտական, թե՛ տեղեկատվական հարթություններով, եթե ուկրաինացիներին չեն պատասխանում, նորից ու նորից հիշեցնում են իրենց մասին, գոռում են, ամաչեցնում են Եվրոպային և Ամերիկային, ոչ բավարար աջակցության համար, նրանք չեն նստում բազմոցին ու դժգոհում, որ իրենց բոլորը չեն սիրում։ «Կարծո՞ւմ եք նրանց աջակցում են ուկրաինացի ժողովրդի հանդեպ սիրո համար, նրանք ուզում են թքել Ուկրաինայի վրա ինչպես Արցախի ու Հայաստանի, Սուդանի,Սիրիայի կամ Պակիստանի քրիստոնյաների վրա, բայց ուկրաինացիները գիտեն՝ ինչպես գրագետ ներկայանալ և ստիպել նրանց անել այն, ինչ իրենց պետք է»,- գրել է Լապշինը։

Փաստն այն է, որ նրա այս դժգոհությունն ու քննադատությունը լիովին տեղին է, ոչ միայն փաշինյանական ապիկար և դավաճան իշխանությունը, այլ նաև մյուս քաղաքական գործիչները, փորձագետները բավարար որևէ ջանք չեն գործադրում միջազգային մակարդակով հայկական հարցը բարձրացնելու համար, իսկ եղած հատուկենտ արձագանքներն էլ միայն Սփյուռքի որոշ շրջանակների արդյունավետ աշխատանքի արդյունքն է։ 

Մանե Ավագյան