ՀՀ ներմուծված մեքենաների հերթական թնջուկը
ՎԵՐԼՈՒԾՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐԱյսօր ՀՀ-ում, ըստ էության, անորոշ վիճակ է անցյալ տարվա ընթացքում ներմուծված և չվաճառված մեքենաների հետ կապված։ Նշենք, որ 2015թ․-ին ՀՀ-ն ԵԱՏՄ-ին անդամակցելիս, համաձայնություն էր ձեռք բերել մինչև 2019թ․-ը գործող արտոնյալ մաքսային դրույքաչափերով Հայաստան ներմուծված մեքենաների մասին։ Բանն այն է, որ նախկին՝ ավելի ցածր մաքսադրույքներով մեքենաներ ներմուծելու արտոնությունը նախորդ իշխանության կողմից ձեռք էր բերվել բացառապես ՀՀ քաղաքացիների կողմից անձնական օգտագործման մեքենաներ գնելու, այլ ոչ թե ԵԱՏՄ այլ երկրների քաղաքացիներին ավելի թանկ գնով վերավաճառելու համար։ Հավելենք, որ այս առանցքային նյուանսը չէր կարող չիմանար ՀՀ գործող կառավարությունն ու նրա ղեկավարը՝ ի տարբերություն ավտոներկրողների, ովքեր պարտավոր չէին դրա մասին իմանալ։
Արձանագրեք, որ այդ ամենի հետ մեկտեղ իշխանությունը բառ անգամ չի ասել, որ արտոնությունը միայն անձնական օգտագործման մեքենաներ գնելու համար է, ավտոներկրողներն էլ ձգտել են առավելագույնս օգտվել՝ իրենց կարծիքով ընձեռված հնարավորությունից։ Սակայն ԵԱՏՄ երկրներում՝ Ղազախստանում և Ռուսաստանում Հայաստանից մեքենա գնած մարդիկ հայտնվել են լուրջ խնդրի առաջ․ այսօր արդեն նրանցից պահանջվել է վճարել ՀՀ-ից գնված մեքենայի հին և ԵԱՏՄ միասնական նոր մաքսատուրքերի տարբերությունը։ Այսպիսով, Հայաստանի ներսում ունենք մոտ 100 հազար ներմուծված և չվաճառված ավտոմեքենաներ, որոնց ներկրողները հայտնվել են ծանր վիճակում։ Անցյալ տարի Հայաստանի պետբյուջեի գերակատարումն ապահովվել է հենց ներմուծված մեքենաների շնորհիվ։ Խոսքը մոտ 85 մլրդ դրամ կազմող լրացուցիչ եկամուտների մասին է։
Նիկոլ Փաշինյանը օրուգիշեր այս մասին էր խոսում, իսկ հիմա ձկան պես լուռ է։ Բողոքող ավտոներկրողների խնդրի լուծման առնչությամբ նա բացարձակապես ոչինչ չի ձեռնարկում։ Փաստացի՝ մարդիկ վարկեր են վերցրել, ոմանք տուն ու այլ գույք են գրավ դրել և այժմ չեն կարողանում վաճառել այդ մեքենաները՝ գոնե վարկային պարտավորությունները մարելու համար։ ԵԱՏՀ խորհուրդը պահանջել է Հայաստանի և համանման արտոնություն ստացած Ղրղզստանի կառավարություններից տեղեկություն տրամադրել տրանսպորտային միջոցների վերաբերյալ վճարված մաքսային հարկերի և տուրքերի չափի մասին, որը «կօգնի սահմանափակել Հայաստանից և Ղրղզստանից անձնական օգտագործման մեքենաների (որոնք մաքսազերծվել են այդ երկրներում ներմուծման ավելի ցածր մաքսատուրքերով, քան ԵԱՏՄ երկրներում գործողները) Ռուսաստան ներմուծումը»։ Ահա այսպես։
Հայաստանի կառավարությունը դեռևս չի լուծել մեր երկրի ներսում իր իսկ մեղքով առաջացած խնդիրը, այժմ պետք է պատասխան տա այլ երկրում դրա առաջացրած հետևանքների համար։ Առաջին հերթին սա նշանակում է, որ Հայաստանից ավտոմեքենաներ գնած անձիք, այդուհանդերձ, ստիպված են լինելու վճարել մաքսադրույքների տարբերությունը և գնված մեքենան նրանց համար այլևս էժան չի լինի։ Ամենայն հավանականությամբ, նրանք փորձելու են այդ մաքսադրույքների տարբերությունը կազմող գումարը պահանջել Հայաստանում իրենց մեքենա վաճառած անձանցից։ Վերջիններս առանց այդ էլ չեն վաճառել իրենց ներմուծած մեքենաների մեծ մասը կամ մի մասը, հետևաբար չեն կարող վճարել մաքսատուրքերի տարբերությունը։ Այսինքն, Հայաստանի իշխանության թեթև ձեռքով, ԵԱՏՄ ներսում, տարբեր երկրների քաղաքացիների միջև կոնֆլիկտ է ստեղծվում։
Մինչ մեր փոխվարչապետը խոսում է Հայաստանի ներսում չվաճառված մեքենաների խնդրի լուծման մասին, հիմա դրան ավելանում է արդեն վաճառված մեքենաների մաքսադրույքների տարբերության վճարման խնդիրը։ Ճիշտ է ԵԱՏՀ խորհուրդը հայտնում է, որ մեքենա գնողները կարող են տեղեկանալ տուրքի հավելյալ վճարման չափի մասին, բայց դա չի նշանակում, որ դրա վերաբերյալ պահանջներ չեն լինելու Հայաստանից։ Քանի որ Նիկոլ Փաշինյանին և նրա իշխանությանը արտերկրում լուրջ չեն ընդունում, դժվար է սպասել, որ մեզ համար նպաստավոր լուծումներ կգտնվեն։
Անդրանիկ Կիրակոսյան