ԴՆԹ-ի մակարդակով եղբայրական ժողովուրդներ, թե՞ թշնամական երկրներ
ՄԻՋԱԶԳԱՅԻՆՓորձենք ավելի կոնկրետ հասկանալ, թե ի՞նչ է «ազգային գենոմը»:
Genome Diversity of Ukraine-ը ուսումնասիրում է ժամանակակից Ուկրաինայի տարածքում, առնվազն երեք սերունդ բնակվող անձանց. գենոմի ամբողջական մակարդակով ուսումնասիրվել է 97 մարդ։ Հետազոտության արդյունքների հիման վրա ստեղծվել է բազա՝ Ուկրաինայի բնակչությանը հարևաններից տարբերելու հիմք։ «Ուսումնասիրության ընթացքում մենք հայտնաբերեցինք բազմաթիվ նոր մուտացիաներ, որոնք նախկինում չէին գրանցվել և որոնք կարող են հանգեցնել նոր հիվանդությունների»,- ասել է գենետիկ և ՏՏ մասնագետ Վալտեր Վոլֆսբերգերը:
Այդ մուտացիաների վերլուծության արդյունքների հիման վրա գիտնականները ստեղծել են քարտեզ, որը ցույց է տալիս, թե որքանով են ուկրաինացիները տարբերվում հարևան պոպուլյացիաներից:
Ի՞նչ են հայտնաբերել գիտնականները. «Ուկրաինան իր ուրույն տեղն ունի, այն չի միաձուլվում այլ երկրների հետ։ Դա նշանակում է, որ երկար ժամանակ մենք զարգացել ենք մեկուսացված, բայց անընդհատ կապեր ենք ունեցել հարևան երկրների հետ, և դա տեսանելի է գենոմներում»,- բացատրել է գենետիկ հետազոտող Քրիստինա Շուբելկան։ Վոլֆսբերգերը բացատրել է, որ թեստավորումը միշտ չէ որ կատարյալ է. օրինակ` լեհ նախնիներ չունեցող անձի մոտ հայտնաբերվել է այդ գենը: Լեհական հետքը բացատրվում է նրանով, որ լեհերը մի փոքր ավելի վաղ են վերլուծել գենոմը, և այժմ մեր տարածաշրջանի բոլոր մուտացիաները թեստերում կնշվեն որպես լեհական: Նման խնդիր կա. այն երկրները, որոնք առաջինն են սկսում նման հետազոտությունները` թելադրում են վերլուծությունը։ Ժամանակ կպահանջվի, մինչև նոր հետազոտությունները բարելավեն այդ թեստերը: Ըստ Շուբելկայի` միտումը, որ պոպուլյացիայի ուսումնասիրությամբ պետք է ցույց տրվի վերջինիս բացառիկությունը, այժմ գիտական աշխարհում մարում է: Ընդհակառակը, ակտիվ ուղղությունն է ցույց տալ, որ մենք շատ ավելի նման ենք, քան տարբեր»։ Իսկ տարբերությունների տոկոսը, որը հանրաճանաչ ոլորտներում սովորաբար կոչվում է «ազգային գենոմ», շատ փոքր է՝ մոտ 0,1%։
Ուսումնասիրելով ուկրաինական Genome Diversity of Ukraine նախագծի տվյալները` գիտնականները հերքում են «մեկ ժողովուրդ» հասկացության որևէ գիտական հիմքի առկայությունը, նշելով, որ դրանից նույնիսկ «եղբայրության» հոտ չի գալիս: «Սրանք բոլորը քաղաքական հասկացություններ են, - կտրականապես պնդել է Քրիստինա Շուբելկան,— մեր ուսումնասիրության մեջ ուկրաինացիներին համեմատելով եվրոպոիդ ռուսների հետ, մենք տեսանք, որ նրանք նույն բնակչությունը չեն։
Վալտեր Վոլֆսբերգերը հաստատել է. «Օրինակ, որոշ հիվանդություններ, որոնք տարածված են Ռուսաստանի արևմտյան մասում, կարող են նույն կերպ գոյություն ունենալ նաև Ուկրաինայի արևելյան մասում: Նրանց միջև, հավանաբար, ինչ-որ կապ կա։ Բայց ազգերին եղբայր անվանելը որոշակի նմանատիպ գենետիկ ռիսկերի պատճառով այնպիսի բան է, որը գոյություն չունի գիտության մեջ»: Ֆրանսիացիներն ու գերմանացիները, որոնք գենետիկորեն նման ռիսկեր ու խնդիրներ ունեն, բայց մշակութային առումով շատ տարբեր են, լեզուն էլ է տարբեր, նրանք ընդհանրապես իրար չեն հասկանում»։ Մինչդեռ ռուսները շարունակում են ոչ միայն «միավորել» տարբեր ժողովուրդների, այլ նաև իրենց գիտությունը մոտեցնել կեղծ գիտությանը։ Այնուամենայնիվ, ռուսների գենետիկական վերլուծության և նույնիսկ խմբագրման փորձնական նախագիծը ղեկավարել է Պուտինի դուստրը: Չնայած այն հանգամանքին, որ նա գտնվում է պատժամիջոցների տակ, ԱՄՆ-ում և Շվեյցարիայում մի քանի գիտական հրատարակություններ հրապարակել են նրա հոդվածները։
«Ազգը տերմին է, որը սահմանում է մարդկանց մի խումբ, որոնք միավորված են ընդհանուր արժեքներով և ազատության նկատմամբ վերաբերմունքով,- նշել է Վալտեր Վոլֆսբերգերը,-
արյան կամ գեների ձայնն այնքան էլ զգալի չէ, ասում են գիտնականները, քաղաքական կամ մշակութային գործոնները շատ ավելի են ազդում ազգի նույնականացման վրա: Հենց դա էլ ռուսները, խրված «միօրինակության» խավարի մեջ, երբեք չկարողացան հասկանալ, որովհետև նրանք չէին կարող ընդունել մեր առանձին, ինքնատիպ ապրելակերպի, գոյատևման ու մտածելակերպի, տարբեր ավանդույթների, ընդհանուր տարածքների ու արժեքների գոյությունը։ Եվ այո, մեր հատուկ ու առանձին տեղը աշխարհի գենետիկական բազմազանության քարտեզի վրա։ Ռուս ժողովրդի հետ մեզ ձուլել չի հաջողվի, գիտության կողմից է ապացուցված: