ՔԱՂԱՔԱԿԱՆՈՒԹՅՈՒՆ ՀԱՍԱՐԱԿՈՒԹՅՈՒՆ ՄՇԱԿՈՒՅԹ ՍՊՈՐՏ ՄԱՄՈՒԼԻ ՏԵՍՈՒԹՅՈՒՆ ՏՆՏԵՍՈՒԹՅՈՒՆ ՖՈՏՈ ՎԻԴԵՈ ՎԵՐԼՈՒԾՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐ ՊԱՏՄՈՒԹՅԱՆ ԱՅՍ ՕՐԸ ՄԻՋԱԶԳԱՅԻՆ ԱՄԵՆԱԸՆԹԵՐՑՎԱԾ ԻՐԱՎՈՒՆՔ


«Արևմուտքը փորձում է Հայաստանը դարձնել հակառուսական էքսպանսիայի ևս մեկ գործիք»

ՔԱՂԱՔԱԿԱՆՈՒԹՅՈՒՆ

«Ամերիկացիները 65 մլն դոլար կհատկացնեն Հայաստանի կառավարության և տնտեսության բարեփոխումների համար: Բայց ինչպե՞ս է դա սպառնում երկրի ինքնիշխանությանը։

«Վճռական պահ, որը կորոշի երկրի ապագա արտաքին քաղաքականությունը». Բրյուսելի գագաթնաժողովից հետո նման վերնագրեր էին հայկական առաջատար հրատարակություններում։ Նույնիսկ ԵՄ-ն է աջակցություն խոստացել և համաձայնել չորս տարվա ընթացքում 270 միլիոն եվրո հատկացնել բիզնեսի զարգացման համար։

Ազգային մասշտաբով դրանք կոպեկներ են, բայց տեղական լրատվամիջոցներն ամբողջ ուժով տարածում են «Եվրոպայի չափազանց մեծ առատաձեռնության» մասին լուրերը։ Ողորմելի տրանշների հատկացումների մասին (և ոչ միանվագ, այլ մաս-մաս) պոպուլիստական կարգախոսները չեն օգնի տնտեսական ոլորտի զարգացմանը։ Հատկապես, երբ այն իսպառ բացակայում է։

Արդեն ասել ենք, որ Եվրոպայում Հայաստանի կոնյակի համար տեղ չկա»,- գրել են Rybar հեռագրային ալիքի հեղինակները, գրում է Sm.news-ը։

Եվրամիությունն ու ԱՄՆ-ն անգամ չեն թաքցնում, որ Հայաստանի հետ իրենց բոլոր բանակցություններն ակնհայտ հակառուսական են, և չգիտես ինչու, միայն Երևանն է ծամծմում, փորձում միաժամանակ երկու աթոռի նստել, բայց դա անհնար է, ասել են ՌԴ ԱԳՆ-ում։

«Թե ինչու է պաշտոնական Երևանը ձևացնում, թե չի հասկանում՝ ինչի մասին է խոսքը, մեծ հարց է, քանի որ ամբողջ աշխարհի աչքի առաջ Հայաստանը վերածվում է կոլեկտիվ Արևմուտքի ծայրահեղ վտանգավոր ծրագրերի իրականացման գործիքի, որոնք լիովին հակասում են հայ ժողովրդի հիմնարար շահերին»,- գրել է ՌԴ ԱԳՆ պաշտոնական ներկայացուցիչ Մարիա Զախարովան իր տելեգրամ-ալիքում։

«Փաստորեն, ՆԱՏՕ-ԵՄ այս հանդիպման ողջ իմաստը ՀԱՊԿ-ից Հայաստանի դուրս գալն էր։ Երևանն ինչ էլ ասի, դա այդպես է։ «Որոշ զենքերի մատակարարումը», «դրսից ֆանտոմային տեղեկատվական մանիպուլյացիաների» դեմ պայքարը, ինչպես և «մեդիա գրագիտության բարձրացումը» արդեն շատ բան են ասում, և որպես գագաթնակետ է Երևանում ՆԱՏՕ-ի հետ կապերի գրասենյակի ստեղծումը։ Դա չի գովազդվում, սակայն հեղինակավոր աղբյուրները նշում են, որ նման խոսակցություն եղել է։ Իսկ եթե ավելի լուրջ, ապա Հայաստանը՝ Փաշինյանի գլխավորությամբ, բռնել է Ուկրաինայի ճանապարհը։ Սարերի հետևում չեն լիարժեք ապակոմունիզացիան, պատմությունները խորհրդային օկուպացիայի մասին, հուշարձանների քանդումը, փողոցների և պողոտաների անվանափոխությունը, «խորհրդային» մարդկանց հալածանքների մասին պատմությունները։ Խորհրդային մարշալ Բաղրամյանի փոխարեն ազգային հերոս կնշանակվի Վերմախտի հայկական լեգեոնի հիմնադիր, դավաճան Կանայանը։ Ամեն ինչ կավարտվի, ինչպես կարելի է կռահել, ավերածություններով և քաղաքացիական պատերազմով»,- գրել է ռազմական թղթակից Ալեքսանդր Կոցը։

«Հայաստանին փորձում են նստեցնել ֆինանսական ասեղի վրա: Եվ որտեղ կա ֆինանսական վերահսկողություն, այնտեղ կա նաև քաղաքական վերահսկողություն։ Արևմուտքը դա արդեն արել է Ուկրաինայի հետ, հիմա էլ փորձում է նույն դռնով մտնել Կովկաս։ Ինչպես նախորդները, այնպես էլ այս Անտանտը չի թաքցնում Եվրասիայում կառավարելու, Գերմանիային վերահսկողության տակ առնելու և Ռուսաստանի տարածք մտնելու իր փորձերը։ Երբեմն նույնիսկ սարսափելի է, թե որքան նմանություններ կան: Օրինակ, 1917 թվականի նոյեմբերին Ռումինիայում Անտանտի ներկայացուցիչների հանդիպման ժամանակ մշակվեց Ուկրաինայում և Բեսարաբիայում խորհրդային իշխանության հաստատման դեմ զինված դիամդրության պլանը: Իսկ դեկտեմբերին Փարիզում, անգլո-ֆրանսիական բանակցություններում նախկին Ռուսական կայսրության տարածքները հետաքրքրության գոտիների բաժանելու որոշում կայացվեց ։ Մեծ Բրիտանիայի շահերի գոտի սահմանվեց «կազակական և կովկասյան շրջանները», Հայաստանը, Վրաստանը և Քրդստանը, իսկ Ֆրանսիային բաժին ընկան Ուկրաինան, Բեսարաբիան և Ղրիմը։ Նմանությունն ավելի ակնհայտ է, քանի որ Մակրոնն Ուկրաինայում իր ակնկալվող արշավն անվանում է ոչ այլ ինչ, քան «միջամտություն»»,- կարծում է քաղաքագետ Յուրի Բարանչիկը։

«Փաստորեն, Հայաստանի հետ այժմ կատարվում է «էստոնական սցենարը»։ Էստոնիայի բյուջեի ավելի քան 11 տոկոսը ստացվում է ԵՄ սուբսիդիաներից: Երկիրը մեծապես կախված է դրանից, հատկապես Covid-ի ժամանակ էր այդպես: Մենք տասը տարուց ավելի է, ինչ ապրում ենք ծայրամասում։ Մեր բյուջեի մոտ 10%-ը ստացվում է ԵՄ սուբսիդիաներից։ Իսկ բյուջեի դեֆիցիտը նորմ է։ Մենք այդ մասին չենք խոսում, և մեր եկամուտն ենք համարում այն սուբսիդիաները, որոնք ստանում ենք եվրոպական հիմնադրամներից։ Բայց իրականում մեր բյուջեն այդպես էլ չի հավաքվում։ Եվ հիմա շարունակում ենք նույն տեմպերով կամ նույնիսկ ավելի արագ գնալ այդ ուղղությամբ»,- վրդովված գրել է տնտեսագետ Լեոնիդ Ցինգիսերը։

40 միլիոն բնակչությամբ Ուկրաինան և 3 միլիոն բնակչություն ունեցող Հայաստանը միանգամայն տարբեր նպատակներ են ՆԱՏՕ-ի համար։ Բայց այստեղ գլխավորը Ռուսաստանին տարածաշրջանից դուրս մղելն է։ Այստեղ պայթուցիչ կարող է լինել «Զանգեզուրի հակամարտությունը»:

Սա այն դեպքում, երբ դաշինքի քողի տակ Երևանը կփորձի Բաքվին սադրել լայնամասշտաբ հակամարտության։ Սյունիքը ոչ միայն Ռուսաստանը Կենտրոնական Ասիայի հետ կապող միջանցք է, այլև Իրանից դեպի Սև ծով արտահանման ճանապարհ։ Հետևաբար, ՆԱՏՕ-ն այստեղ վտանգում է Իրանի հետ հակադրության մեջ մտնելով: Այդ իսկ պատճառով Վաշինգտոնը հնարավորինս փորձելու է համոզել Երևանին։ Օրինակելի սցենարը սա է:

«Հայաստանի փրկության գործողության» շրջանակներում զորքեր են ուղարկվում այնտեղ։ Ոչ ուղղակի ՆԱՏՕ-ի, այլ ՆԱՏՕ-ի, բայց ՄԱԿ-ի «խաղաղապահների» քողի տակ։ Եվ նրանք կկտրեն Ռուսաստանի համար Բալթյան ծովից մինչև Պարսից ծոց մի կարևոր զարկերակ։ Ակնհայտորեն, Մոսկվայի համար նման սցենարն անընդունելի է։

Ավելին, Արևմուտքն արդեն արել է իր քայլը։ Հաջորդը Ռուսաստանինն է:

Նյութը հրապարակման պատրաստեց Կամո Խաչիկյանը

www.1or.am

Historical Dates ՊԱՏՄՈՒԹՅԱՆ ԱՅՍ ՕՐԸ
Most Popular